هوش مصنوعی: عاشق از محبوب خود جدا نمی‌شود و چون بی‌باك است، حتی در مرگ هم به او فکر می‌کند. بدن او مانند خاکی می‌شود که همیشه رد پای محبوبش را به یاد دارد.

هوش مصنوعی: به دلیل ترسی که از رسوایی دارم، آنچنان در گریه و ناله‌ام غرق شده‌ام که اشک‌هایم به قدری زیاد است که حتی هوا را تا آسمان خیس و نمناک می‌کند.

هوش مصنوعی: دل با زیبایی‌های بسیار در پیچ و خم موی سیاه تو زینت‌ بخش بوده و سرهای خونین به خاطر این زیبایی‌ها تزیین می‌شوند.

هوش مصنوعی: دل هر غنچه در گلزار از زیبایی و لبخند تو غمگین می‌شود و گل‌ها به خاطر جاذبه تو، دامن خود را پاره می‌کنند.

هوش مصنوعی: روح من بعد از مرگ به نوعی دیگر با شراب قرمز در ارتباط خواهد بود و مانند آبی که به پای درخت انگور می‌ریزد، به زندگی ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: شعور مانند شمعی است که در دل‌ها می‌افروزد و موجب روشنایی و آگاهی می‌شود. این شعله به ما کمک می‌کند تا در تاریکی شب، راه خود را پیدا کنیم و به درک و فهم بهتری دست یابیم.

هوش مصنوعی: وقتی سرمست و شاداب هستم و پا به میدان قیامت می‌گذارم، در دستم نامهٔ اعمالی قرار می‌گیرد که مانند برگی از تاک جلوه می‌کند.