گنجور

شمارهٔ ۱۴۳

رشک آیدم به عشق خداداد عندلیب
در ناله نیست هیچ کس استاد عندلیب
اشکم گلاب گشته ز مژگان فرو چکد
هر گه به گوش دل شنوم داد عندلیب
گلریزوار از نفسم شعله می جهد
آتش فروز دل شده فریاد عندلیب
جویا به غیر یار به پیش کسی منال
جز گوش گل که می شنود داد عندلیب؟

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

رشک آیدم به عشق خداداد عندلیب
در ناله نیست هیچ کس استاد عندلیب
هوش مصنوعی: من به عشق آن بلبل خوش صدا حسرت می‌خورم، زیرا در ناله‌های او هیچ‌کس نمی‌تواند به اندازه استاد بلبل مهارت داشته باشد.
اشکم گلاب گشته ز مژگان فرو چکد
هر گه به گوش دل شنوم داد عندلیب
هوش مصنوعی: اشکم مانند گلاب شده و هر بار که از چشمانم فرو می‌ریزد، صدای دلنشین بلبل را می‌شنوم.
گلریزوار از نفسم شعله می جهد
آتش فروز دل شده فریاد عندلیب
هوش مصنوعی: از وجود من گل‌های زیبا و خوشبو به فضا پخش می‌شود و دل من به شدت مشتاق و آتشین است و این احساس را مانند صدای مرغ خوش‌خوان به اطراف می‌فرستم.
جویا به غیر یار به پیش کسی منال
جز گوش گل که می شنود داد عندلیب؟
هوش مصنوعی: از دیگران هیچ توقعی نداشته باش جز از کسی که می‌تواند درد دل تو را بشنود، مانند گل که فقط صدای پرنده را می‌شنود.