هوش مصنوعی: هر کس با توکل به خدا، پایه و استواری خود را بر روی خطرها و مشکلاتی که در مسیرش وجود دارد بنا می‌کند و تلاش می‌کند تا از این موانع عبور کند.

هوش مصنوعی: در دل من مانند نشانه‌ی داغ گل لاله‌ای گره خورده است. تا حدی که درد و غم خود را به طور پنهان در سینه‌ام می‌پرورانم.

هوش مصنوعی: اگر بتوانی خود را در میان انسان‌های بی‌گناه که در حال حرکتند بشماری، می‌توانی از گناهان خود نیز صحبت کنی.

هوش مصنوعی: در گهواره‌ام، قلبم مانند یک مرغی که به عشق تربیت شده است، در کنار نور و روشنایی رشد کرده و گیاه وجود خود را پرورش داده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر زیبایی تو هر صبح از زمین برمی‌خیزد، چون خورشید کلاه زیبای خود را بر آسمان تعبیه می‌کند.

هوش مصنوعی: با درک عمیق و بصیرتی که به دست آورده‌ام، متوجه شدم که چشم من به دلی که از درد و سوختگی رنج می‌برد، نگاه کرده و به خاطر شرم و حیا نتوانستم به او خیره شوم و نگاه خود را از او دزدیدم.