جویای تبریزیشمارهٔ ۱۰۹
ز دست درد مجنون‌مشربان را در بیابان‌ها
به دامن می‌رسد مانند گل چاک گریبان‌ها
مبادا خار خواهش دامن دل را به چنگ آرد
در این گلشن به رنگ غنچه جمع آرید دامان‌ها
چرا شیرین نباشد گفتگوی شکرین لعلی
که می‌ریزند در بزمش به ساغر شیرهٔ جان‌ها
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ز دست درد مجنون‌مشربان را در بیابان‌ها
به دامن می‌رسد مانند گل چاک گریبان‌ها
هوش مصنوعی: درد عاشقی مجنون باعث می‌شود که او در بیابان‌ها مانند گلی که دامنش چاک خورده است، حسرت و اندوهی را با خود حمل کند.
مبادا خار خواهش دامن دل را به چنگ آرد
در این گلشن به رنگ غنچه جمع آرید دامان‌ها
هوش مصنوعی: مراقب باشید که ناخواسته اشتیاق و آرزوی دل را آزار نرسانید. در این باغ زیبا، دامن‌هایتان را جمع کنید و از زیبایی‌ها لذت ببرید.
چرا شیرین نباشد گفتگوی شکرین لعلی
که می‌ریزند در بزمش به ساغر شیرهٔ جان‌ها
هوش مصنوعی: چرا باید گفت‌وگوهای لذت‌بخش و شیرینی که در حضور او انجام می‌شود، خوشایند نباشد؟ او مانند لالی است که در مهمانی‌اش شیرینی جان‌ها را در جام‌ها می‌ریزد.