جامیشمارهٔ ۴
یارم چو شود به طوف بستان مایل
گل دل بکند ز برگ خود خوار و خجل
بیند رخ او و سر نهد در عقبش
وانگه دهدش خبر ز بی برگی گل
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
یارم چو شود به طوف بستان مایل
گل دل بکند ز برگ خود خوار و خجل
هوش مصنوعی: وقتی محبوبم در باغ می‌رقصد، گل دل از شاخ و برگ خود خجالت زده و پریشان می‌شود.
بیند رخ او و سر نهد در عقبش
وانگه دهدش خبر ز بی برگی گل
هوش مصنوعی: کسی چهره‌ی او را می‌بیند و در پی‌اش می‌رود، سپس به او خبر از بی‌برگی گل می‌دهد.