هوش مصنوعی: آدم‌های شاد و خوشحال کسانی هستند که به میخانه رفته‌اند و از وسوسه‌های دینی و مدرسی رهایی یافته‌اند.

هوش مصنوعی: زمانی که پرده‌ی تقوا و پاکدامنی ما را پاره کردند و زمانی که توبه‌ ما را زیر سوال بردند و اعتبار آن را از بین بردند.

هوش مصنوعی: غم یار و مشکل‌ها همواره با من هستند و اندوه به دوستی من تبدیل شده است. ای دل، تو کجایی که دیگران همه دور هم جمع شده‌اند؟

هوش مصنوعی: از میان مکان‌های عبادت بت‌ها عبور کن، تا زمانی که زلف‌های باز تو را مشاهده کنند و دیگر کسی به پرستش بت‌ها نپردازد.

هوش مصنوعی: عجبی ندارد اگر مستان در زمین شراب بریزند، زیرا خون دل ما به قدری تلخ است که مانند آن به نظر می‌آید و چشمان تو نیز از عشق و احساس سرمست و شاداب هستند.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چگونه باید درباره درختان سدره و طوبی با تو صحبت کنم، زیرا با قامت بلند و زیبایت، همه چیز در کنار تو کوچک و بی‌معنا به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: حرم کعبه مکان و جایگاه ویژه‌ای دارد که برای همه افراد نیست و فقط برای کسی که شایسته باشد، قابل دسترسی است. در عوض، اگر در کلیسا یا معبدی در برابر تو را بسته باشند، هنوز هم نشان‌دهنده اهمیت و ارادت تو خواهد بود.