هوش مصنوعی: ای روشنی چشمانم، ما را رنج و بی‌وفایی به انتها رسیده است. جدایی از روی تو، برای ما کافی و بسنده است.

هوش مصنوعی: تو واقعیت خسرو هستی و من شیرینم که مطمئنم، وگرنه این فقط داستانی از گفت و گوی نظامی است.

هوش مصنوعی: عزیزم، از من بیشتر از این توقع نداشته باش. مرا تنها به لطف و محبت خودت نگاه کن و به من بی‌توجهی نکن.

هوش مصنوعی: ای کسی که بنده‌ای دارم که جز تو هیچ کس دیگری ندارد، به او محبت کن. بنده تو از تو انتظار توجه و لطف دارد.

هوش مصنوعی: هرگز نمی‌توانم از یاد تو خارج شوم و این به خاطر وجود توست که زندگی‌ام را سمت و سویی درست می‌بخشد.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم صدای فرشتگان را بشنوم، در حالی که درخت طوبی و درخت نارون، گویی از باغ بهشت تنها نماد دوستی او هستند.

هوش مصنوعی: می‌خواهم هزاران بار از زحمت‌ها و بی‌عدالتی‌هایی که کشیده‌ام بگویم، اما دل معشوق به شدت آشفته و بی‌قرار است.

هوش مصنوعی: اگر جانم و همه جهانی که دارم تو را خوشحال کند، پس چرا باید از ما به معشوق شکایت شود؟