هوش مصنوعی: ای معلم، دل غمگین من را شاد کن؛ من در این مدت بنده‌وار بودم، حالا یک لحظه آن سرو (دختری) را آزاد کن.

هوش مصنوعی: ای سلطان زیبا، از وضعیت گدا و نیازمند غافل نشو. یا به من کمک کن و حقم را بده، یا اگر نمی‌خواهی، با ظلم و بیداد هم برخورد کن.

هوش مصنوعی: هر طور که می‌خواهی، چه با ارسال پیغام و چه با دادن دشنام، از کسانی که فراموش شده‌اند، یاد کن.

هوش مصنوعی: دل تو به اندازه‌ای زخم خورده و پاره پاره است که امیدوارم با مهربانی و رحمتت، این ویرانی را ترمیم کنی و به آن زندگی دوباره ببخشی.

هوش مصنوعی: ای دل، این درد و رنج پنهان مرا دیوانه کرده است. دیگر نمی‌توانم سکوت کنم، باید از این پس فریاد بزنم.

هوش مصنوعی: ای ناصح، من عاشق هستم و از اینکه بخواهی به من پند بدهی فایده‌ای ندارد. اگر می‌توانی، این عشق جاودانه را از من بگیر.

هوش مصنوعی: در کنار محبوب خود، انتظار و صبر جایی ندارد. وقتی که به اینجا آمدی، باید کار دیگری را آغاز کنی.