هوش مصنوعی: ماه زیبای من که هر بار از مسیری عبور می‌کند، شهر را پر از سر و صدا و هیجان می‌کند، همان‌طور که وقتی ماه از آسمان می‌گذرد، همه چیز تحت تأثیر قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: روزهایم به خاطر دوریِ تو تاریک و غمناک شده است، و من نمی‌دانم آفتاب من کجاست. امیدوارم که در این روزهای سیاه و دشوار، تو به سوی من بیایی.

هوش مصنوعی: وقتی او را می‌بینم، مثل یک انسان بی‌گناه و مظلوم احساس ضعف و ناتوانی می‌کنم، گویی که در برابر یک پادشاه قرار گرفته‌ام.

هوش مصنوعی: ای کسی که در عشق معشوقان ادعای صبوری می‌کنی، کمی صبر کن تا این ماجرا و ماجراهایش مدتی بگذرد.

هوش مصنوعی: اگر سال‌ها در انتظار او بمانم، او هرگز نمی‌رود و اگر لحظه‌ای غایب شوم، او مانند ماهی از کنار من می‌گذرد.

هوش مصنوعی: با اینکه آتش عشق در وجودم شعله‌ور است و جان و دل را می‌سوزاند، اما نمی‌خواهم هیچ نشانه‌ای از زحمت و درد به سمت او بفرستم.

هوش مصنوعی: ای ساقی، مردم تشنه‌ای که کاش مرا ببینی و بر من بگذری. چه می‌شود اگر آبی که برای زنده کردن گیاهان است، بر من بگذرد؟

هوش مصنوعی: در میان نیکان تو در اوج زیبایی و مردم در ناراحتی هستند، مانند شاهی که با لشکر و قدرت خود در حال گذر است.

هوش مصنوعی: گفت: می‌خواهم از پس هلالی عبور کنم. آه! چقدر دردناک است که چنین ظلمی بر بی‌گناهی اعمال شود!