هوش مصنوعی: عاشق به خاطر غم و اندوهش نیمی از خود را از دست داده است، اما با این حال، دلش هنوز یاد او را گرامی می‌دارد. حتی اگر شرابی در کار نباشد، این کوزه کهنه بوی خوشی دارد.

هوش مصنوعی: از آن لحظه‌ای که از سر ناز، جرعه‌ای بر خاک افکندی، هنوز در دل من حسرتی عمیق وجود دارد که مانند خوابی تلخ در گلویم مانده است.

هوش مصنوعی: آیا منظور این است که احساسات را بر زبان بیاوریم یا در دل نگه داریم؟ بلبل ما فریاد دلسوزی دارد که در گلو حبس شده است.

هوش مصنوعی: هر دل شیشه‌ای توان تحمل نور او را ندارد؛ شراب عشق که به مانند شعله‌ای سوزان است، در جام و سبو وجود دارد.

هوش مصنوعی: ببین عارفی را که در درد و رنج زندگی شبانه‌روزی کشیده است، من که در میخانه‌ای هستم، هنوز همان بوی قیمتی و خوش را از لباس پاره‌پاره‌ام احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر انصاف داری، بیا و به من نشان بده که مشاور ما، لباس پاره و رفو شده‌ای دارد که چندین جا وصله خورده است.

هوش مصنوعی: به آرامی رازهای عشق را فاش کن، زیرا چشم‌های آشنای تو نسبت به زیبایی‌ات داستان‌های زیادی دارند. حتی اگر لب‌هایت خاموش باشد، دل عاشق تو همیشه به گفتگو و بیان احساساتش مشتاق است.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر عمر بی‌ثمرش غمگین و ناامید شده است، مانند چراغی که در کلبه‌ام روشن است و آرزویی دارد که به دست نیامده است.