هوش مصنوعی: ای نسیم صبحگاهی، تو که پیام‌آور دل‌سوختگان هستی، برو و صبح را با خود بیاور.

هوش مصنوعی: وقتی در جستجوی خانه آن دوست نیکوکار هستی، همچنان که صبحی شاداب و خندان به سراغ او می‌روی، با شتاب به سوی صبحی روشن و دل‌انگیز پیش می‌روی.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی که به سرعت در آغوش خوش‌رویی وارد شوی، بهتر است به کوچه‌ی صبحگاهی بروی.

هوش مصنوعی: پس از اینکه سلام کردی، به گوشه‌ای برو و برای احترام به ساعات صبح، ابتدا دعای صبحگاه را بخوان.

هوش مصنوعی: اگر کسی در این دیار یاد غریبان را بر زبان بیاورد، حتماً داستانی از شخصی خوش‌زبان و بذله‌گو به نام صباحی روایت خواهد کرد.

هوش مصنوعی: بگو که ای کارگزار ناامیدی، غم‌دیده‌ها تا کی باید در شب‌های تاریک بمانند و منتظر روشنایی روز باشند؟

هوش مصنوعی: از درد و حسرت دوری به شدت خسته شده‌ام و آرزو دارم که یک صبح با عطر دل‌انگیز می‌گذرانم.