گنجور

غزل شمارهٔ ۷۰

آن کمان ابرو کند چون میل تیر انداختن
ناوک او را نشان می‌باید از جان ساختن
سروران چون گو به پای توسنش بازند سر
چون کند آن شهسوار آهنگ چوگان باختن
داد مظلومان بده تا چند ای بیدادگر
رخش بیداد و ستم بر دادخواهان تاختن
باغبان پرداخت گلشن را، اکنون باید به می
در چمن ز آیینهٔ دل زنگ غم پرداختن
سازگاری چون ندارد یار هاتف بایدت
ز آتش غم سوختن با سوز هجران ساختن

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

آن کمان ابرو کند چون میل تیر انداختن
ناوک او را نشان می‌باید از جان ساختن
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که وقتی ابروی کمان مانند کسی خم می‌شود، همان‌طور که تیر پرتاب می‌شود، نشان می‌دهد که برای رسیدن به عشق و آرزوی او باید از جان خود مایه گذاشت و فداکاری کرد.
سروران چون گو به پای توسنش بازند سر
چون کند آن شهسوار آهنگ چوگان باختن
هوش مصنوعی: آنگاه که بزرگان و سران به دنبال تو می‌آیند و همچون سوارانی قوی آمادهٔ رقابت هستند، آن سلطان چگونه می‌تواند به بازی چوگان یا رقابت بپردازد؟
داد مظلومان بده تا چند ای بیدادگر
رخش بیداد و ستم بر دادخواهان تاختن
هوش مصنوعی: ای بیدادگر، تا کی می‌خواهی به مظلومان ظلم کنی؟ مگر نمی‌بینی که ستمگری و بیدادگری تو چگونه بر دادخواهان تأثیر می‌گذارد؟
باغبان پرداخت گلشن را، اکنون باید به می
در چمن ز آیینهٔ دل زنگ غم پرداختن
هوش مصنوعی: باغبان در حال حاضر باید به زیبایی گلستان توجه کند و از دل غمگین خود راهی برای شادی با نوشیدن می پیدا کند.
سازگاری چون ندارد یار هاتف بایدت
ز آتش غم سوختن با سوز هجران ساختن
هوش مصنوعی: به هیچ کس مانند یار پاسخگو نیست. تو باید با آتش غم بسوزی و درد جدایی را تحمل کنی.

حاشیه ها

1393/04/06 14:07
نام؟

فکر میکنم در بیت 4 کلمه "اکنون" به اشتباه به جای "کنون" قرار گرفته.