هوش مصنوعی: شبی به خاطر عشق به همه آنها یاد تو را زدم و بعد از آن همراهانم را به یاد تو به یاد آوردند.

هوش مصنوعی: من با دوستانم در لذت و شوق بودم، اما اکنون با حسرت و اندوه به یادشان می افتم.

هوش مصنوعی: من در صبح از پیوستگی و عشق آنها شاد و سرحال هستم، اما در شب به خاطر دوری و درد و بیماری احساس بدبختی می‌کنم.

هوش مصنوعی: در بین این گروه، من زندگی را در کنار آنها با لذت تجربه کردم، اما زمان همیشه لذت‌ها را با درد عوض می‌کند.

هوش مصنوعی: ما هرگز نمی‌خواستیم از آن‌ها جدا شویم، اما تقدیر این‌گونه نوشته شده بود که ما جدا شویم.

هوش مصنوعی: از زمانی که آن‌ها را گم کرده‌ام، هیچ آرزویی برای مرگ ندارم جز اینکه دوباره آن‌ها را در آن sanctuary (مقدس) ملاقات کنم.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به شدت احساساتش را بیان می‌کند. او می‌گوید که وقتی به یاد محبوبش می‌افتد، چشمانش پر از اشک می‌شود و این اشک‌ها مانند بارانی منسجم و پیوسته می‌ریزد. به عبارتی، یادآوری محبوب او را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد و احساساتی عمیق را در او برمی‌انگیزد.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف حالتی می‌پردازد که در آن، شخص احساس می‌کند که همچون یک شیء تابناک در میان تاریکی‌ها و چالش‌ها درخشان است. او در پی کشف حقیقتی می‌باشد که شاید در آغاز قابل مشاهده نبود، اما به سرعت در ذهنش روشن می‌شود. همه اینها حس شگفتی و زیبایی را در دل بیننده ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی: به زحمت و کوشش، قصه‌ها و نوشته‌هایم را به این خاطر نوشتم که احساسات قلبم را با کلمات بیان کنم.

هوش مصنوعی: من نام آنها را به خاطر دارم، اما هیچ حرفی بر سنگ نوشته‌ای که به جا مانده، نیافتم که غیر از آنچه در دل دارم باشد.

هوش مصنوعی: بیت بیانگر احساس عمیق وابستگی به سرزمین نجد و خاک آن است. گویا شاعر با شوق و عشق به سوی زادگاهش می‌شتابد و این زمین را به عنوان جایی ارزشمند می‌داند که همواره قلبش را به خود جلب می‌کند. لازم به ذکر است که این عشق و شور می‌تواند به دلایل فرهنگی، تاریخی یا عاطفی باشد.

هوش مصنوعی: چه خوب است آن دیار با خانه‌ها و ویرانه‌هایش، از سرزمین نجد که خداوند آن را با باران‌هایش سیراب کرده است.

هوش مصنوعی: در این بیت اشاره به این است که خاک (تربت) خوشبو و عطرآگین است و همچون مشک معطر است. همچنین به این موضوع پرداخته می‌شود که این خاک، در جوانب مختلف زندگی، مانند یک چیز با ارزش و با عطری دل‌انگیز عمل می‌کند.

هوش مصنوعی: مانند پرچم سبز که در زیر آسمان گسترده شده و با عطر گل‌ها و باغ‌ها آمیخته است.

هوش مصنوعی: کی می‌دانی که نسیم صبا از ناحیه نجد وزیده می‌شود و همهٔ اهل کینه و خشم، عطر دل‌انگیز آن را استشمام می‌کنند؟

هوش مصنوعی: درخت طوبی به کسی که از چشمه‌هایش در گرما و تندی آب برمی‌دارد، می‌بالد.

هوش مصنوعی: اگر استخوان‌های فرسوده را بشویید، زندگی تازه‌ای از آن مردگان برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: ساکنان این سرزمین در خوشی و راحتی زندگی می‌کردند و در میان نعمت‌ها و فراوانی‌ها احاطه شده بودند.

هوش مصنوعی: سرنوشت آنها را در این زمینه غافلگیر کرد و به دور از آن نگه داشت، و آنها را از خانواده و نزدیکانشان جداسازی کرد.

هوش مصنوعی: خانه‌هایشان مانند زرداب است، بدون ساکن و بدون زندگی که در چادرهایشان بماند.

هوش مصنوعی: جایگاه خاندان‌های بزرگ در زندگی به قدری روشن و مشخص است که در سایه تلاش‌ها و همت‌های افراد برجسته و با اراده قرار دارد.

هوش مصنوعی: مکان زندگی روباه‌ها و گرگ‌ها، آرامگاه دوستان و حضوری از کلاغ‌ها و قناری‌ها است.

هوش مصنوعی: جمع شدیم دور هم، تا جایی که به نظر می‌رسید، اینجا کسی قرار دارد، در حالی که نه سکونت داشت و نه ایستاده بود.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که درب خانه‌ای که در آن به تربیت و پرورش انسان‌های برجسته و با فرهنگ پرداخته شده، به روی دیگران بسته است. این خانه، محیطی بوده که افراد با ویژگی‌های خوب و با لیاقت از عرب و عجم در آن پرورش یافته‌اند.

هوش مصنوعی: خانه‌ای که پیامبر خدا در آن قرار دارد، خالی و بی‌برکت نیست، زیرا بنیان آن با generosity و بخشش بنا شده است.

هوش مصنوعی: اگر تو را ببینم، از قدرت و بزرگی خود فخر می‌کنم، زیرا در آن وعده‌گاه، از حجاب و خدمتگزاران بهره‌مند خواهی بود.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به ارزش‌ها و رفتارهای افراد اشاره می‌کند که باعث می‌شود جامعه‌ای با اصول و آداب نیکو شکل بگیرد. اگر این افراد نبودند، آفرینش و خلقت به شکل مطلوب خود ادامه نمی‌یافت. به عبارت دیگر، وجود این افراد باعث حفظ و استمرار نظم و زیبایی در جهان است.

هوش مصنوعی: دل‌های آن‌ها پر از علم ناب است که از آن ریشه می‌دواند و جوشش می‌کند، همچون عصاره‌ای از حکمت.

هوش مصنوعی: چهره‌های آن‌ها از زیبایی حقیقت حکایت می‌کند و درک نورهای ایشان، در افکار دیگران، ناتوان است.

هوش مصنوعی: قدیم‌ها به حادثه‌ها شباهتی ندارند، اما به طوری که حادثه‌ها به هم شبیه هستند، نو بودن آنها بیشتر به قدیم‌ها شباهت دارد.

هوش مصنوعی: ای کاش می‌توانستم دردم را بیان کنم، اما زبانم یاری نمی‌کند و توانایی گفتن مصائبی که بر آن‌ها رفته را ندارم.

هوش مصنوعی: آنها صبر کردند و در برابر ظلم‌هایی که به آن‌ها شد، تسلیم نشدند. خداوند بهترین انتقام‌گیرنده از ظالمین است.

هوش مصنوعی: خداوند به زودی ظهور قائمشان را به تأخیر نمی‌اندازد، تا اینکه تاریکی‌های این دوران متراکم برطرف شود.

هوش مصنوعی: زمین را از عدل پر خواهد کرد بعد از آن که از ظلم و ستم پر شده بود و این عدالت به دوردست‌ها خواهد رسید.

هوش مصنوعی: ای بندگان مهربان و بزرگوار، امید دارم که با وجود گناهان فراوانی که دارم، به من نیکی کنید و مرا درک کنید.

هوش مصنوعی: من اکنون با دست‌هایم که سفید و تمیز است در حال کارم، اما چهره‌ام مانند قلبی سیاه و آلوده به لکه‌هاست.

هوش مصنوعی: من در زمانی از روز به وضعیتی خمیده و تحت فشار قرار گرفتم، گویی در حال حمل بارهایی سنگین و کوچک هستم که به اندازه کوه‌های بلند بر دوش من سنگینی می‌کند.

هوش مصنوعی: دارایی‌ام را برای عشق شما و برای پناه بردن به شما فدای آتش خشم و گناهی می‌کنم که در دل دارم.

هوش مصنوعی: محبت شما برایم همچون وسیله‌ای است که در تنگناهای قبر به درد من می‌خورد و دشمنی با دشمنانتان برای من در روز قیامت پناهگاهی است.

هوش مصنوعی: اگر از شفاعت شما، لباسی از شراب نصیبم نشود، قلب من از محرومیت به شدت در آتش است.

هوش مصنوعی: شما آن چنان بزرگ و باعظمت هستید که من نمی‌توانم به اندازه شایستگی‌تان از شما تمجید کنم، آیا چیزی که بتواند به مقام شما نزدیک شود، وجود دارد؟

هوش مصنوعی: آیا ممکن است که ستایش شما به زبان غیر عربی و به صورت نامرتب به زبان بیاورم؟

هوش مصنوعی: هرگز ناامید نخواهید شد، زیرا در شرایط سخت و دشوار، تمام سخن‌وران را جمع می‌کنید و با کلمات زیبا بیان می‌کنید که به هیچ وجه کم نخواهید آورد.

هوش مصنوعی: من به خاطر قربانی‌هایتان به شما مراجعه نمی‌کنم، بلکه امیدوارم که یک روز از بخشش‌هایتان حمایت دریافت کنم تا عصیان‌گران را در امان نگه دارید.

هوش مصنوعی: هر کس که در دلسوزی و خوش‌رویی کوشیده باشد، دربی از درهای بخشش و generosity باز نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: سلام بر شما با بهترین و نیکوترین آفریده‌ها، ای پروردگار جهانیان، سلامتی‌ای که هرگز قطع نمی‌شود.

هوش مصنوعی: زمین نجد، پس از بارش باران، به زیبایی خود جلوه‌گر می‌شود و مراتع، خرابی‌ها و تپه‌ها را با سبزی و طراوتی دل‌انگیز می‌پوشاند.

هوش مصنوعی: من از آواز خوش پرندگان که در شاخه‌ها می‌خواندند لذت بردم.