گنجور

شمارهٔ ۲۷

ز دل پیش از فراقت آه دردآلود برخیزد
به هرجا برفروزد آتش آنجا دود برخیزد
طبیبم بر سر بالین نمی‌آید وگر آید
چو گل کآید پس از سالی نشیند زود برخیزد
ز بس آفاق را پر کردم از آوازه شیون
ترنم ره نیابد کز لب داوود برخیزد

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: امیرحسین موسوی

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ز دل پیش از فراقت آه دردآلود برخیزد
به هرجا برفروزد آتش آنجا دود برخیزد
هوش مصنوعی: قبل از جدایی، دل از درد آهی برمی‌آورد و در هر جایی که این آه بدمند، آتش آن جا شعله‌ور می‌شود و دودش بلند می‌شود.
طبیبم بر سر بالین نمی‌آید وگر آید
چو گل کآید پس از سالی نشیند زود برخیزد
هوش مصنوعی: درست است که پزشک به بالینم نمی‌آید، اما اگر هم بیاید، مانند گلی است که بعد از مدت‌های طولانی می‌روید و زودتر از آن‌چه که انتظار می‌رود، می‌رود.
ز بس آفاق را پر کردم از آوازه شیون
ترنم ره نیابد کز لب داوود برخیزد
هوش مصنوعی: به خاطر اینکه دنیای اطراف را پر از صدا و ناله کرده‌ام، ترانه‌ای نمی‌تواند بیرون بیاید و از زبان داوود سر بزند.