هوش مصنوعی: از نزدیک این شخص کم‌سن و سال، به آن شخص باتجربه و بزرگ‌سال نزدیک شو.

هوش مصنوعی: رهبر و فرمانده‌ای مانند ابوالسر که هم برای دشمنانش سوزاننده است و هم برای دوستانش مایه دلگرمی و روشنی.

هوش مصنوعی: در بدن، روح از جسم باارزش‌تر است و در جان، عقل از احساسات ارزش بیشتری دارد.

هوش مصنوعی: اگر برادری مانند ابرو داشته باشی و شجاعتی چون ببر، می‌توانی از درد و رنج ناشی از تیغ و کفش رنج ببر و همچون ابر، بر فراز آن‌ها بگذری.

هوش مصنوعی: از دریا که بخشنده است، چون آتش دشمن می‌تواند ویران‌کننده‌تر باشد.

هوش مصنوعی: در دل سرزمین، وقتی مرگ مانند ابر می‌بارد، زندگی به‌گونه‌ای بی‌وقفه و بدون تردید ادامه می‌یابد.

هوش مصنوعی: با دیدن او، روح شاد می‌شود و با شنیدن سخنانش، فکر و عقل تازه‌ای به دست می‌آوریم.

هوش مصنوعی: اگر دشمن به چهره او نگاه کند، دل و جانش تحت تاثیر محبت او قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: بخشیدن طلا از آن خوشایندتر است که درویش و نیازمندی به آن احساس نیاز کند.

هوش مصنوعی: سخنان او نه بی‌حکمت و نکته است و نه فقط به دنبال یافته‌های سطحی می‌گردد.

هوش مصنوعی: آیا خورشید، که منبع نور و انرژی است، نه فقط پناهگاه بزرگ‌ترها و قدرتمندان، بلکه پشتوانه‌ی همه انسان‌ها و تاریخ است؟

هوش مصنوعی: تو می‌دانی که من دوستدار تو هستم و همیشه تحت حمایت و حمایت تو هستم.

هوش مصنوعی: تو همانی که در شادی و غم، دوستانم را به یاد تو می‌آورم.

هوش مصنوعی: در شهری که تو در آن زندگی می‌کنی، به خاطر تو به شهرتی رسیدم و نزد پادشاه ارجمند، بزرگ و محترم شدم.

هوش مصنوعی: یک روزی بدون من، شرابی نخورده‌ای، چون بدون من کسی هم به مهمانی‌ات نیامده است.

هوش مصنوعی: مرا به نزد خسرو نشاندی و به آسمان هفتم رساندی.

هوش مصنوعی: به خاطر تو، هر کس چیزی به من می‌دهد و برای تو، من برای چیزهای زیادی تلاش می‌کنم و می‌گذرم.

هوش مصنوعی: هر روز به خدمت شاه می‌آیند و مقام و جایگاه من نیز هر روز بیشتر می‌شود.

هوش مصنوعی: بوی خوش شهر تبریز به مشامم رسید و در وجودم احساس آتش تندی شکل گرفت.

هوش مصنوعی: وقتی که عزم سفر به تبریز کردم، مانند نسیمی که از تبریز می‌وزد، حالتی تازه و روحیه‌ای تازه به دست آوردم.

هوش مصنوعی: من از خوبی‌ها بسیار پذیرایی کردم و با زبانی شیرین به سخن‌گویی پرداختم.

هوش مصنوعی: نزدیک من بمان و از من دور نشو، زیرا هر روز می‌خواهم با تو نیکی کنم و به تو خوبی برسانم.

هوش مصنوعی: بو و عطر خوشی که از می‌خرم و دوستی که با من دارم، به تو نمی‌رسد؛ خواسته‌های تو از من کمتر است.

هوش مصنوعی: هماهنگی و تلاش نامی از همت است و همت موجب تحقق آرزوها می‌گردد؛ چرا که با وجود همت و کوشش، افرادی مثل ما می‌توانند در آرامش زندگی کنند.

هوش مصنوعی: تو در آنجا نه فرزندی داری و نه همسری، بنابراین بهتر است که اینجا به خاطر هر چیزی با من همراه باشی.

هوش مصنوعی: در دنیا به دنبال چه کسی می‌گردی؟ چرا بدون هدف و بی‌دلیل در این دنیا در حال جست‌وجو هستی؟

هوش مصنوعی: وقتی این را شنیدم، دست از کار کشیدم و تو را بر روی سرم قرار دادم.

هوش مصنوعی: ما بسیاری از الهام‌ها و خواسته‌هایمان را به هدف دل‌خواه‌مان ارسال کردیم.

هوش مصنوعی: زمانی که من از تخت تو جدا شدم و سفر را آغاز کردم، به آنچه که می‌خواستم و به خواسته‌ام در سایه سرنوشت تو رسیدم.

هوش مصنوعی: این بزرگواران بخاطر من به خریدار تبدیل شدند و خوشی آنان از دیدار من نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: دل شاد و خوش من با دیدن آنها، جانم را از دنیای مادی جدا می‌کند و به محبت و خریداری آنها می‌پردازد.

هوش مصنوعی: وقتی به خوبی‌هایت فکر می‌کنم، از درد دل و غم دل گیج و متحیر می‌شوم.

هوش مصنوعی: وقتی به یاد تو می‌افتم، چهره فرزندت، شادی قلبم را به همراه می‌آورد و مرا به تو مرتبط می‌کند.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر کردار تند و سریع به شور و شوق می‌زند و از غم‌هایی که در دل دارم، به شدت ناله می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر غم بی‌پایانی بر دل من حاکم باشد، با دیدن او این غم از دل من کاسته می‌شود.

هوش مصنوعی: جانم با تو می‌ماند و تن و جانم فدای توست.

هوش مصنوعی: به من گفته‌اند که بخت و سرنوشت بر من لبخند می‌زند، پس از تو می‌خواهم که درباره شادی و ناراحتی من دوباره توضیح بدهی.

هوش مصنوعی: تا به حال هر چه از تو دارد، اکنون به تو نشان خواهم داد.

هوش مصنوعی: نخستین خوبی‌ها و لطف‌هایی که از طرف مرگ به ما می‌رسد، به خاطر این است که او از نعمت‌ها و روزی‌ها بهره‌مند است و قدرتش به مانند شمشیری تند و برنده از اجل و سرنوشت نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: او به من از روی نیکوکاری رفتار می‌کند، اما اگر این را بگویم، ممکن است تو ناراحت شوی.

هوش مصنوعی: من از دیگران در کارم برتر هستم و به‌راحتی از مشکلات و سختی‌های زندگی عبور می‌کنم.

هوش مصنوعی: او هیچ‌گاه با هیچ‌کس این‌گونه رفتار نکرده و من هم از هیچ‌کس این‌گونه احساس نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: فرزند دیگری به دنیا آمده است که جهان را به‌دست خواهد گرفت و محبوب او خواهد بود.

هوش مصنوعی: ابنصر مملان هر زمانی که خواسته باشد، کادویی نزد من می‌فرستد.

هوش مصنوعی: من هیچ‌گاه پیش از این به اندازه‌ای که باید، خود را در اختیار نگزاشته‌ام.

هوش مصنوعی: من تصمیم دارم از این به بعد حالتی شاد و خوشبختی را برای خودم به ارمغان بیاورم.

هوش مصنوعی: عبدالله دوباره برای من صحبت می‌کند تا در جمع حاضر شود.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از او بخواهی، برایش سنگین نیست و او به راحتی به تو خواهد داد، همان‌طور که از دیگران نیز دریغ نکرده است.

هوش مصنوعی: اگر از او (یعنی از خدا) عبور کنی و به خدای بزرگ برسید، که او به شما بزرگیش را عطا کرده است.

هوش مصنوعی: جوانمردی از اهل فضل و نیکی، بر من تاثیر گذاشت و کار نیکش را فراموش نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات با صدای بلند به استر می‌گویم و گاهی هم به صورت قاطع و شاهانه صحبت می‌کنم.

هوش مصنوعی: او مرا مانند باران می‌فرستد و از این جا به بعد نیز مرتباً مرا می‌فرستد.

هوش مصنوعی: از خوشحالی توانمندی‌های خود، به شادی دیگران برابری می‌کنم. از شادی دیگران به خوشی خود می‌افزایم.

هوش مصنوعی: کسی را بیشتر از من دوست دارد که من او را از جان و تن خود هم بیشتر دوست دارم.

هوش مصنوعی: وجود من از نعمت و بزرگواری پادشاهی به نام خسرو شکل گرفته است، به گونه‌ای که وقتی او خوشحال و شاد است، من نیز احساس آرامش می‌کنم.

هوش مصنوعی: دو دست من از اوست که در برخی مواقع باید بخشنده باشم و در برخی زمان‌ها باید سخن بگویم.

هوش مصنوعی: من بیش از این افراد را تحت فرمان دارم، در گذشته نیز این گروه را در اختیار داشتم.

هوش مصنوعی: آنهایی که از دنیا می‌روند، از جانم عزیزترند و نامشان برای من با ارزش‌تر است.

هوش مصنوعی: اگرچه من در دل خود گنجینه‌ای دارم، اما از نادیدن تو دلم پر از ناراحتی و رنج است.

هوش مصنوعی: برای دیدن چهره تو، باید بیایم و اگر نانی در کار نباشد، شاید بیایم.

هوش مصنوعی: در هنگام دیدار تو قلبم شاد بود و از همه‌ی نگرانی‌ها آزاد بود.

هوش مصنوعی: من برای سلطانی بزرگ، سربازانی پرتوان و شجاع دارم که برای حفاظت از شهر آماده هستند.

هوش مصنوعی: شعری سرودم که هم از نظر معنا زیبا و دلنشین بود و هم از نظر لفظ، روان و دلپذیر.

هوش مصنوعی: اگر به درستی رفتار کنی و کارهای خوب انجام دهی، نظر مثبت و محبت این چاکر (خدمتگزار) را جلب خواهی کرد و او نیز به تو توجه و محبت خواهد کرد.

هوش مصنوعی: این شعر نشان می‌دهد که در برابر کسی که به او ارادت داریم، مانند یک خدمتگزار همیشه در کنار او خواهیم ماند و به خواسته‌های او احترام می‌گذاریم.

هوش مصنوعی: اگر کسی به مقام و جایگاه او نائل شود، مانند ماهی که در نیمه‌ی خود می‌درخشد، او نیز درخشش و شکوه خاصی پیدا خواهد کرد.

هوش مصنوعی: هر چه مقام و جایگاه فرد بالاتر برود، حسادت افراد بدخواه بیشتر و دل آنها پر از کینه و خشم خواهد شد.

هوش مصنوعی: زمانی که استاد بوالمعمر به شهر بیاید، شادی و خوشحالی را در شهر به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: برای من دعا کن، زیرا مانند او در دنیا هیچ کس دیگری نیست.

هوش مصنوعی: دیگر کسی که در دنیا کارشناس و دانا است، چراغ دل و راهنمایی برای خود و دیگران است.

هوش مصنوعی: بسیاری از موجودات برای ستایش و تحسین خداوند ایجاد شده‌اند و در حقیقت، برای تمجید و نیایش او به وجود آمده‌اند.

هوش مصنوعی: آسمانی که همیشه از بخشش و generosity پر است و هیچگاه از شادی و خوشحالی خالی نمی‌شود.

هوش مصنوعی: بسیار بر جویندگانش سلام و درود بفرست، زیرا باد برای او جان و مال و زندگی دیگران را فدای او می‌کند.

هوش مصنوعی: هر ساله دست بوعلی، استاد ما، بر روی ما گشوده است.

هوش مصنوعی: بسیار کار نیک انجام بده به خاطر راهی که هرگز نباید این دنیا از آن خالی باشد.

هوش مصنوعی: به سوی حاکمان و قدرتمندان برو و دعاهای من را به آنها برسان، چرا که به من گفتی که این درخواست را نکن.

هوش مصنوعی: من در خانه‌ات نشانی از او به جا گذاشتم و اگر من جانم را فدای او کنم، جایز است.

هوش مصنوعی: هر روز علی را بیشتر می‌بوسم، هم به خاطر خدمتگزاری خودم و هم به خاطر رابطه‌ام با او.

هوش مصنوعی: هزار بار به خودت تبریک بگو و به دشمن خودت فحش بده.

هوش مصنوعی: هر بار که به یاد من می‌افتی، به قلم خود بنویس و به این وسیله دل من را شاد کن.

هوش مصنوعی: اگر نمی‌توانم به دیدارت برسم، اما از صحبت‌هایت خوشحال می‌شوم.

هوش مصنوعی: از نوشته‌های تو چشمانم را روشن می‌کنم و با صحبت‌هایت دل را مانند باغی سرسبز و شاداب می‌سازم.

هوش مصنوعی: به خاطر شادی و خوشحالی خود، دل زخمی‌ام را تسکین می‌دهم و مرهمی بر آن می‌گذارم.