هوش مصنوعی: فصل پاییز همه زیبایی‌ها را از باغ برد و با ورود هوای سرد، کوه‌ها خشک شدند و آب‌ها هم رنگ آبی خود را از دست دادند.

هوش مصنوعی: دختران زیبا و خوش کردار از گلستان بیرون آمده‌اند و پرندگان بهاری از باغ به پرواز درآمده‌اند.

هوش مصنوعی: از سرهای بهاری نه بویی باقی مانده و نه رنگی، از جامه‌های بهاری نیز نه رشته‌ای کوک شده و نه تار و پودی باقی مانده است.

هوش مصنوعی: آتش پنهان آشکار شد و گل آرام به حرکت درآمد، نرگس از خواب بیدار شد و گل به خواب رفت.

هوش مصنوعی: لباس آسمان شبیه چادر زاهدان است و سروهای کنار هور هم مانند جامه یهودیان می‌باشند.

هوش مصنوعی: نزدیک به حقیقت گفته‌اند که سیب به خاطر زخم‌ها و جراحاتش نبرد. در واقع، زخم‌ها در بدن او و آسیب‌هایی که به قفسه سینه‌اش وارد شده، نشان‌دهنده‌ی واقعیت تلخی است.

هوش مصنوعی: به علت درد و رنج، دل شبیه سیبی سرخ و خونین شده است و زخم‌هایی که بر صورتش وجود دارد، باعث شده که چهره‌اش مانند سیبی خون‌آلود به نظر برسد.

هوش مصنوعی: وقتی که چشمان معشوق شبیه نرگس در باغ گشوده می‌شود، مانند زمانی است که صورت عاشق نور امید را در باغ چهره‌اش به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: وقتی که سوگوار و اندیشه‌اش تاریک است، مانند نیلوفر آبی غرق در آب، چهره‌اش زرد و لباسش رنگ کبود است.

هوش مصنوعی: مشکلات و دردسرهایی که از طرف معشوقان در شهر به وجود می‌آید، باعث می‌شود که دشمنان نیز کم خوشحال شوند و غم و اندوه بیشتر شود.

هوش مصنوعی: بخشش او بر در من اشک می‌ریزد و تلاش او باعث عذاب دشمنش می‌شود.

هوش مصنوعی: به خاطر شدت حملات دشمن، تیغ‌ها و سلاح‌ها در گوشه و کنار ریخته شد و به همین دلیل دشمن توانست زنجیرها و بندهایی را محکم کند که به نفع خود بوده‌اند.

هوش مصنوعی: هر کسی که در مورد خوبی‌ها صحبت کرد و آنها را شنید، همیشه نیکی و خوبی را در زندگی‌اش گسترش می‌دهد و هر کسی که به این کار ادامه دهد، در نهایت از این خوبی‌ها بهره‌مند خواهد شد.

هوش مصنوعی: دل من از درد و رنج به تنگ آمده، اما از طریق بخشش، غم و غصه را از خود دور کردم.

هوش مصنوعی: هر حاکمی که نیروهای نظامی به سوی او بیایند، باید بر اثر خون خود و خون سربازانش مسئولیت پذیر باشد.

هوش مصنوعی: ای عزیز، آیا آن پادشاهی که وعده‌های سختی را به تو می‌دهد، دیر باز می‌گردد؟ آیا آن ماهی که وعده‌های نیکو را به تو می‌دهد، زودتر می‌تابد؟

هوش مصنوعی: هر کس که تو را انتخاب نکرده باشد، ارزشمند نیست و هر کس که تو را ستایش نکرده باشد، شایسته ستایش نیست.

هوش مصنوعی: دشمن مسیرش را طی کرد و تصمیم به جنگ با تو گرفت. ولی بعد از رفتن، دلش پر از غم و اندوه شد.

هوش مصنوعی: شما خواسته‌اید که خود را بشکنید و در نهایت این خواسته شما به تحقق می‌پیوندد. همچنین، هنگامی که خواسته‌اید آرام بگیرید و استراحت کنید، این خواسته نیز به حقیقت می‌پیوندد.

هوش مصنوعی: از جنگ شاهی که در حال سقوط بود، بازگشت مانند بازگشت نمرود از جنگ خدا.

هوش مصنوعی: آن کسی که هرگز با مردم عفو و بخشش نداشت، به گونه‌ای رفت که حتی دشمنانش نیز او را بخشیدند.

هوش مصنوعی: از ترس آتش شمشیر تو چه شب‌هایی را سپری کرده است؛ آیا آرزوی او این نیست که در شب جمع تو، دود را نبیند؟

هوش مصنوعی: نخجوان تا به حال امیدوار بود، اما اکنون رفته و به کار خود پایان داد. نخجوان، خدا حافظ!

هوش مصنوعی: من را کسی را پیدا کن ای پادشاه که نشستن من برایم دردسرساز شده و برای تو هم فایده‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که در دلمان شادی و شوق زندگی وجود دارد، می‌توانیم از خوشحالی و سرود خواندن لذت ببریم و به چشیدن طعم خوشی‌ها بپردازیم.

هوش مصنوعی: مباد که دست تو از زلف محبوب و پیمانه شراب خالی بماند. مباد که گوش تو از صدای عود، رود و آهنگ خالی باشد.