هوش مصنوعی: بیا، ای عشق سوزان و بی‌غم، قدمت را بر چشمانم بگذار و خوش‌آمد بگو!

هوش مصنوعی: دل من به خاطر احساس ننگ و خجالت از هوشیاری، به شدت آزرده است؛ بگذار با یک جام شراب، این حال و روزم را بهتر کنی.

هوش مصنوعی: هرگز از تو نام و نشانی وجود ندارد و نه چیزی به عنوان وصف و ویژگی، چه زیاد و چه کم.

هوش مصنوعی: از ذات ساده و پنهان وجود، هویت را به نام بزرگ نمایانده‌ای.

هوش مصنوعی: از آنجا که مسأله به طور نسبی روشن شد، اما هدف کلی همچنان مبهم و نامفهوم باقی ماند.

هوش مصنوعی: در مرحله دوم، تو به وضوح و روشنی واقعیات را در چهره‌ی خود و در عالم نشان دادی.

هوش مصنوعی: به خاطر تجلی حقیقت، تمامی نکات پنهان روشن شد و چیزی که قبلاً مختصر بود، به تفصیل و وضوح در آمد.

هوش مصنوعی: از آنجا به مراحل مختلف سفر کردی، به هر حال که شد، اراده‌ات محکم و مصمم بود.

هوش مصنوعی: وجود انسان به نقطه‌ی نهایی رسید و او به مقام والایی دست یافت، زیرا انسان نه تنها مبدأ زندگی است بلکه به عنوان پایان‌دهنده و کمال‌گرای آن نیز شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: هر ذره‌ای از کائنات جلوه‌گاه واقعیات و زیبایی‌های ربانی است. به راستی، نباید نسبت به این حقیقت غافل باشی و آن را درک کنی.

هوش مصنوعی: وقتی که نشانه‌های عشق در دل ظاهر می‌شود، زیبایی عشق را در همه جا مشاهده کن و به آن پایبند باش.

هوش مصنوعی: هیچ‌چیز غیر از خدا وجود ندارد. او تنها و یگانه است و خداوند داناتر است.

هوش مصنوعی: به جز یک نور، در تمام جهان و فضا هیچ چیز وجود ندارد و حضور کامل آن نور در ذات انسان است.

هوش مصنوعی: در یک دوره‌ای، شخصیت موسی، فرزند عمران درخشان بود و در دوره‌ای دیگر، عیسی، فرزند مریم تجلی نورانی پیدا کرد.

هوش مصنوعی: مدت زمانی با انسان‌های آزاده و محترم همراه بودم و زمانی نیز با فردی برجسته و مختار درخشان ظاهر شدم.

هوش مصنوعی: دل بیگانگان هیچگاه نمی‌داند که در چشم عاشقان، راز و روشنی خاصی وجود دارد.

هوش مصنوعی: تو هستی ریشه و اصل تمامی آنچه پنهان و آشکار است، با ویژگی‌ها و صفات، همچنین وجود و نام‌هایت.

هوش مصنوعی: از شدت دردی که بی‌پایان است، صدای ناله عاشق به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: با یک نفس، اگر تو در کنارم نباشی، درد و دلتنگی من به شدت می‌تواند آتش دوزخ را شعله‌ور کند.

هوش مصنوعی: از اشک چشم و درد دل، هزاران لاله در باغ عاشقی رشد می‌کند.

هوش مصنوعی: هرگونه ادعایی که بدون شهود و تجربه باشد، در این مسیر بی‌معنی است و تنها به نابودی می‌انجامد؛ در عشق، مدرک و دلیلی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: سرزنش و انتقاد در مورد غم عشق تو نشان‌دهنده‌ی رحمتی است که در وجود عاشق نهفته است.

هوش مصنوعی: از شدت غصه، اشک‌ها به حال مرجان ریخته شد تا اینکه به خاطر تو، محبت و عشق خود را تقدیم کند.

هوش مصنوعی: از مخالفت با زلف تو، رشته محکم ایمان عاشق ایجاد شده است.

هوش مصنوعی: تو محبوب من و من عاشق توام، به جز تو هیچ‌کس دیگری وجود ندارد و در دل عاشق هیچ شکی نیست.

هوش مصنوعی: در عشق، وقتی به معشوق خود ابراز محبت می‌کنی، باید از عشق و علاقه‌ات به او پنهان‌کاری کنی.

هوش مصنوعی: دل آشفته و عاشق من همیشه تو را هر کجا که باشی، در هر لباسی که بپوشی، می‌شناسد و متاثر می‌شود.

هوش مصنوعی: بگو که من حقیقت هستم، ای منصور. بردار که پاکی و بی‌گناهی من، گناه آن عاشق است.

هوش مصنوعی: بسیاری از زیبایی‌ها و ارزش‌های نامحسوس وجود دارند که محبت و generosity تو همواره آنها را در دل عاشقان می‌پاشد.

هوش مصنوعی: وقتی این رفتار تو اینگونه است، پس فضیلتت چه معنایی دارد؟ چه خوب است که چنین سخاوتی از یک عاشق باشکوه است!

هوش مصنوعی: در اینجا به زیبایی بیان شده است که آسمان، همانند یک نقطه تأثیرگذار و مهم، به شکلی پر از عشق و شادمانی در ارتباط با فردی خاص است. این فرد با افتخار و عشق در زندگی خود می‌درخشد و ارتباطاتش تأثیر عمیقی بر اوضاع و احوال‌اش دارد.

هوش مصنوعی: ای تو روح عاشقی، چه نیکو! هزاران بار بر جان عاشق خواهان درود و تحسین.

هوش مصنوعی: علی‌رغم اینکه افراد باهوش و عاقل به این موضوع اعتقادی ندارند، اما این مسئله در عالم عرفان حقیقتی روشن است که وجود دارد.

هوش مصنوعی: تو سرمنشأ همه چیزهایی هستی که نهان و آشکارند، با ویژگی‌ها و صفات و نام‌هایت.

هوش مصنوعی: دوستی که مرا به درد و رنج کشانده، خود در حال سوگواری و ناراحتی است، در حالی که عادت و رفتار خوبان به این شکل نیست.

هوش مصنوعی: اگر بگوید که بدی، من پاسخ می‌دهم: چه خوب! و اگر بگوید که خوبی، می‌گویم: درسته، خوب است.

هوش مصنوعی: در باغ زیبایی، چهره‌ی زیبا و نیکو مانند گلی است که بدون گواه و نشانه‌ای است، هرچند که خود به تنهایی وجود دارد.

هوش مصنوعی: در این لحظه، نماز من مقبول است زیرا قلب من به زیبایی و لطف چشمان ابروهای تو مزین شده است.

هوش مصنوعی: این وضعیت بی‌پایان و عجیبی است! که در دور چهره‌اش، آن پیچش و زیبایی موهایش وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگرچه از درد او رنج می‌برم و در این مبتلا هستم، چرا باید ناله کنم؟ چون می‌دانم که درمانی برای این درد وجود دارد.

هوش مصنوعی: به آن صوفی قدیمی بگو که سال‌ها در لباس کهنه‌اش به سر می‌برد و در حالتی خسته بر زانو نشسته است.

هوش مصنوعی: بگشای چشمانت، زیرا هر لحظه درخشش و زیبایی او مانند طلوعی دوباره است.

هوش مصنوعی: تو به او گفته‌ای که به سمت عارفان برو، ولی حقیقت این است که سخن واقعی تو از آن سو آمده است.

هوش مصنوعی: اگر دل شما به روی محبوبتان خیره باشد، هر برخورد و نگاهی که به سوی او داشته باشید، همان رویکرد و توجه شماست که نشان‌دهنده‌ احساس و علاقه‌تان است.

هوش مصنوعی: عشقش باعث شده که جانم در تنگنا باشد، دیگر برایم اهمیتی ندارد که رقیب چه می‌گوید و چه انتقادهایی مطرح می‌کند.

هوش مصنوعی: من از گل خندان باغ عشق یارم بهره‌مندم، خواه این گل رنگی باشد یا بویی داشته باشد.

هوش مصنوعی: به دنبال اتحاد و هماهنگی باش، تا به چشم خود ببینی که نهرهای بهشت از این آب جاری‌اند.

هوش مصنوعی: حالم به گونه‌ای تغییر کرده که می‌خواهم با صداقت هر چه تمام‌تر از عمق وجودم بگویم: ای دوست.

هوش مصنوعی: تو مبدأ و منبع همه چیزهای آشکار و پنهان هستی، با ویژگی‌ها و صفات و نام‌هایت.

هوش مصنوعی: دل من در دست کسی است و برای او جان می‌خواهم، همان یاری که جانم را به خاطر او فدا کنم و در عین حال منتظر او نیز هستم.

هوش مصنوعی: وقتی که دل و جانم را از من گرفت، گفت: خوش باش! کسی که چیزی ندارد، از دزدی در امان است.

هوش مصنوعی: هرچند که مقدار کمی از وجود تو باقی مانده است، اما با انکار کردن وحدت، حالت مانند شخص مشرک می‌شود.

هوش مصنوعی: من در زیبایی و جذابیت تو غرق شده‌ام و تو در این میهمانی که روح را به وجد می‌آورد، کاملاً آگاه و هوشیاری.

هوش مصنوعی: از شوق من، عاشقان سرمست و خوشحالند، اما تو همچنان در دغدغه و گرفتاری خودت هستی.

هوش مصنوعی: اگر از عشق بیزاری، بدان که این نشان دهنده آن است که عشق از تو بیزار است.

هوش مصنوعی: اگر بلبل از عشق و اسرار بگوید، جای تعجب نیست؛ پس چرا خودت در گلزار به خاطر آنچه که می‌گویی، گریه می‌کنی؟

هوش مصنوعی: آیا گل نزد بلبل پژمرده نخواهد بود؟ چراکه عشق از هر دو طرف نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: بلبل وقتی که روی خود را در گل دید، صدای خود را از آن گل شنید و دوباره آوازش را تکرار کرد.

هوش مصنوعی: گل به خاطر خوشحالی صدایش شکوفا شد و بلبل به خاطر زیبایی‌اش در عشقش گرفتار گردید.

هوش مصنوعی: گل به زیبایی‌های حسن بلبل گواهی می‌دهد، همان‌طور که بلبل در مورد زیبایی گل تصدیق می‌کند.

هوش مصنوعی: چه به صورتش نگاه کنی، چه به حالش، تنها زیبایی اوست که نمایان شده و برای نشان دادن خود به نمایش درآمده است.

هوش مصنوعی: وقتی این حال و جلوه بر من آشکار شد، گفتم که: «در این خانه جز خدا، کسی نیست.»

هوش مصنوعی: می‌گویم امروز از زیبایی‌های دل‌فریب می‌خواهم بگویم که تویی راز بزرگ زندگی و جهان.

هوش مصنوعی: تو هستی ریشه و منبع تمام وجودها، چه آشکار و چه نهان، با ویژگی‌ها، صفات و نام‌های مختلف.

هوش مصنوعی: در عشق تو نه دل دارم و نه ایمان، چرا که ویژگی عشق این است که انسان را بی‌قرار و بی‌دین می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر دل من در راه تو برود، نگران نیستم، زیرا تو برای من غریبه‌ای هستی و این موضوع مرا نگران می‌کند.

هوش مصنوعی: من اشتباه کردم که گفتم: مهربان باش! این حرف من با تو چه دشمنی دارد؟

هوش مصنوعی: فدا کردن جان و همه چیز در راه عشق کار ساده‌ای برای عاشقانی است که در انتظار محبوب خود هستند.

هوش مصنوعی: در آتش غم تو، من دچار آتش سوزی شدم و تو هم حال و روزی مشابه داری.

هوش مصنوعی: اگر چشمان تو، قاسمی باشد، پس روزی چند در گوشه‌ای آرام و خلوت می‌نشینم.

هوش مصنوعی: به چشمانت نگاه کن، زیرا آنها به قدری زیبا و فریبنده هستند که مانند موهای عنبرین، دلبری و پریشانی خاصی دارند.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف شخصیتی می‌پردازد که ظاهری مذهبی دارد و در ظاهر به عبادت و تسلیم در برابر خداوند مشغول است. اما در باطن او جنبه‌ای غیرمعمول و غیرسنتی وجود دارد که به می‌گساری و لذت‌جویی اشاره دارد. بدین معنا که ممکن است ظواهر یک فرد مذهبی فریب‌دهنده باشد و در درون او جریانی متفاوت و رندانه در حال جریان باشد.

هوش مصنوعی: او را به امانت بسپار، چند بوسه، زیرا او شخصی قابل اعتماد است.

هوش مصنوعی: امانت چیست؟ الهامات حقی به دو معنی روشن تقسیم می‌شود.

هوش مصنوعی: این بوسه باید در خواب دیده شود، زیرا چشمان صوفی با دوربین، به دقت و توجهی ویژه به اطراف نگاه می‌کنند.

هوش مصنوعی: من اشتباه کردم که فکر کردم دوری نزدیک است، چون دیدن دوری از ضعف ایمان و یقین است.

هوش مصنوعی: وقتی کسی جز تو در زندگی‌ام نیست، چه دلیل و دلیلی برای دوری می‌تواند وجود داشته باشد؟ جان من برای توست و همینطور که من در این دنیا هستم، تو نیز در کنار من هستی.

هوش مصنوعی: یک نور کوچک در میان اجزای زمین و آسمان وجود دارد که اهمیت و جوهره آن به اندازه‌ی نور کلی آسمان و زمین است.

هوش مصنوعی: کسی که به جز خود را نمی‌بیند و فقط در پی منافع خود است، همواره در عذاب و ندامت به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: هرچند که ظاهر چیزی به نظر می‌رسد، ولی آنچه در واقعیت وجود دارد، کامل نیست. و اگرچه عمق و باطن آن موضوعی خاص را نشان می‌دهد، اما آنچه به عنوان هدف نهایی مطرح است، چیزی متفاوت است.

هوش مصنوعی: تو منبع همه چیزهایی که پنهان و آشکارند، با ویژگی‌ها و صفت‌ها و اسم‌هایت هستی.

هوش مصنوعی: ای رحمت، لطفی کن و جانم را از رنج‌ها آزاد کن.

هوش مصنوعی: لطفاً از جمله‌ای صاف و زلال، مانند جامی شفاف، به من هدیه کن که از آن خم پر از شراب لامکان، یعنی جایی که هیچ مکان و زمانی وجود ندارد، باشد.

هوش مصنوعی: از وجود خود خسته و ناامید شده‌ام، پس چه تفاوتی دارد اگر جانم را در جامی که وجودی ندارد برارم؟

هوش مصنوعی: من می‌توانم در یک لحظه تمام وجود و هستی را زیر و رو کنم، اگر تو یک بار دیگر مانند یک نامه به من توجه کنی و مرا بخوانی.

هوش مصنوعی: موسی فرزند عمران، در آرزوی وصالی لطیف و عاشقانه است.

هوش مصنوعی: جوابش این شد که «هرگز مرا نخواهی دید»، ای وای! دور از ما نرو، چون در وسط ما هستی.

هوش مصنوعی: اگر دل تو از سنگینی و سختی زندگی راحت نیست، در جمع رندان و خوشگذران، نگران نباش، زیرا آن‌ها خود نیز بار سنگینی را تحمل می‌کنند.

هوش مصنوعی: چرا در دنیای وسیع و پر از چالش‌ها نگران و گیج هستی؟ در حالی که هم در اقیانوس بی‌پایان زندگی غوطه‌ور هستی و هم در عمق معادن با جواهرات پنهان، ظرفیت‌های درونی‌ات را کشف کن.

هوش مصنوعی: به خاکی آلوده‌ای که در آن زمین به خون آغشته شده است و در زمانی قرار داری که اوضاع به چنین حالتی دچار شده است.

هوش مصنوعی: اگر آرزوی معراج پیامبر را داری، پس از خانه ام هانی بیرون بیا.

هوش مصنوعی: برو ای عقل، که تو همیشه نگران و بی‌قرار هستی، اما بیا ای عشق، که تو محیطی امن و آرامش‌بخش را به ارمغان می‌آوری.

هوش مصنوعی: تنها یک ویژگی از تو را می‌شناسم و آن این است که هر صفتی که برای تو بگویم، از آنچه هستی بیشتر است.

هوش مصنوعی: دنیا در حال حضور و در پنهان، جان آرامش‌بخش دل، جان جهان است.

هوش مصنوعی: از تو یاد گرفتم و اکنون با تو می‌گویم که: در برابر چشم مردم دانا.

هوش مصنوعی: تو هستی منبع و اصل همه چیز؛ چه آنچه در دل پنهان است و چه آنچه آشکارا نمود پیدا می‌کند، با ویژگی‌ها و صفات و نام‌های مختلف.

هوش مصنوعی: وقتی زیبایی تو مانند خورشید درخشان شد، جهان به واسطه جلوه‌ات زیبا و باشکوه گردید.

هوش مصنوعی: لباس و زینتی که در نور افزوده شده، هر زمان که به نمایش گذاشته شود، جلوه‌گرتر و زیباتر می‌شود.

هوش مصنوعی: عدم را به خاطر سخاوت تو، به عنوان پاداش هستی، به عنوان گدایی معتبر شناخته شد.

هوش مصنوعی: نور چهره‌ات گسترده شده و ویژگی‌های کمالات تو شناخته شده است.

هوش مصنوعی: هر زمان که این دل تو را می‌بیند، از آن در به دنبال تو آواره و بی‌تاب می‌شود.

هوش مصنوعی: همه چیز به هم ریخت و به طور کامل تو را درک کرد، بنابراین طبیعتاً همه چیز به هم ریخته شد.

هوش مصنوعی: من به دامان محبت تو اشک‌های زیادی ریختم و در نتیجه کار من مانند طلا ارزشمند و زیبا شد.

هوش مصنوعی: دل من در هر لحظه حال و هوایی با دوست داشت، به گونه‌ای که در آن موقع عقل و خرد هیچ اطلاعی نداشت.

هوش مصنوعی: ناگهان در وضعی قرار گرفتم که حال و روزم تغییر کرد و همه چیز برایم به سرعت ساده و مختصر شد.

هوش مصنوعی: بله، این گفته بیانگر احساسی عمیق است که وجودم تحت تأثیر کلام و حکمت قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: در این بیت، به نوعی از هماهنگی و یگانگی در وجود انسان و جهان اشاره شده است. همچنین، بیان می‌کند که در فهم عمیق‌تری از رازهای وحدت، برخی از حقایق برای انسان، حتی اگر با چشم و گوش خود به آن‌ها توجه کند، نامحسوس و نادیده باقی می‌ماند. به عبارت دیگر، در عمق این رازها، انسان ممکن است از درک واقعیات باز بماند و حس‌های او نتوانند به درستی آن را دریافت کنند.

هوش مصنوعی: چهره‌ای مانند چهره پیامبر از خیر انسان‌ها به دست آمد و به همین دلیل، کار او باعث شد که انسان‌ها معاد و زندگی پس از مرگ را درک کنند.

هوش مصنوعی: بمان به حالت حلولی، زیرا زمانی که به حالت بوالحکمی رسیدی، جان تو تحت هدایت محمد قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: می‌خواهم بگویم که وقتی غیر از تو از ذهن و یادم رفت، چه احساسی پیدا می‌کنم.

هوش مصنوعی: تو برترین اصل همه چیزهایی هستی که پنهان و نمایانند، با ویژگی‌ها و صفات، و نام‌های مختلف.

هوش مصنوعی: عشق سبب شد که جهان به وجود بیاید و پر از نور الهی شود. چه خوب است که خداوند این همه نعمت و بخشش را به ما عطا کرده است!

هوش مصنوعی: زمانی که عشق مانند دریا وسیع و گشاده شد، به یکباره از امواجش صدها هزار رودخانه به جریان افتاد.

هوش مصنوعی: در باغ دنیا انواع و اقسام گل‌ها شکوفا شدند، هنگامی که آب‌های روان فراهم شد.

هوش مصنوعی: هزاران بلبل برای ستایش زیبایی گل به ناله و آواز درآمدند، همان‌طور که در گذشته رایج بوده است.

هوش مصنوعی: بلبل از گل سؤال می‌کند که چه اتفاقی افتاده است؟ آیا روز ظهور وعده داده شده فرا رسیده است؟

هوش مصنوعی: تو در شادی و خنده‌ای، در حالی که من به خاطر زیبایی‌ات مانند یوسف، در غم و نوحه‌ام، با صدای داوود.

هوش مصنوعی: شما با زیبایی و محبتتان چه هدفی دارید؟ من از این ناله و زاری چه چیزی می‌خواهم؟

هوش مصنوعی: ما در اصل یک حقیقت و یک وجود هستیم، پس از کجا می‌توانیم عددهایی مخالف و جدا از هم باشیم؟

هوش مصنوعی: گل به بلبل گفت: اگر دوباره نگاه کنی، این جا جز محمود کسی نیست و ایاز در این جا حضور ندارد.

هوش مصنوعی: حرفی که به ظاهر ساده و معمولی است، می‌تواند معانی و تفسیرهای فراوانی داشته باشد و از دیدگاه‌های مختلف به شکل‌های گوناگون تفسیر شود.

هوش مصنوعی: در واقع، دریا همان دریا است، حتی اگر صد نام متفاوت برای آن داشته باشیم. نامگذاری‌های مختلف تاثیری بر واقعیت آن ندارد و در نهایت آنچه که هست، همان است.

هوش مصنوعی: دوست یا محبوب همان است که هست، حتی اگر لباس‌های زیادی به تن کند. نور و حقیقت او تغییر نمی‌کند، حتی اگر روشنایی‌ها و جلوه‌های زیادی به آن اضافه شود.

هوش مصنوعی: این زیبایی همان است، حتی اگر هزاران جلوه داشته باشد، و این عشق نیز همان است، حتی اگر صدها عقل را به چالش بکشد.

هوش مصنوعی: اگر حقیقت به درجه‌ای پایین‌تر بیاید و به اسمی بیان شود، هیچ چیزی از آن کاسته یا بر آن افزوده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: بیا ای عزیز، زیرا روح من در حال نوشیدن است به خاطر اینکه سال‌ها در خواب و غفلت گذرانده‌ایم.

هوش مصنوعی: بلبل و گل به توصیف خاصی آمدند، زیرا تو هم مانند شاهد هستی و هم خود آن چیزی هستی که مشاهده می‌شود.

هوش مصنوعی: تو منبع و منشاء همه چیزهای آشکار و نهان هستی، با ویژگی‌ها و اسم‌ها و صفات خاص خود.