شمارهٔ ۳
گاه با خود نشسته ام ز بدی
گاه برخاسته ز فکر خودی
من درویش زار بی دل و یار
مدتی در هوای آن دلدار
بوده ام گه ز خاست،گه ز نشست
ماه در سی و ماهی اندر شست
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
گاه با خود نشسته ام ز بدی
گاه برخاسته ز فکر خودی
هوش مصنوعی: گاهی شده که به تنهایی نشستهام و به بدیهایم فکر کردهام و گاهی هم از افکار خودم برنجیده و برخواستهام.
من درویش زار بی دل و یار
مدتی در هوای آن دلدار
هوش مصنوعی: یک درویش ناتوان و بیدل هستم که مدتی را در آرزوی آن معشوق سپری کردهام.
بوده ام گه ز خاست،گه ز نشست
ماه در سی و ماهی اندر شست
هوش مصنوعی: من گاهی در اوج بودهام و گاهی در حالت پایین، مانند ماه که برخی شبها در آسمان بلند میدرخشد و در برخی دیگر کمنور و نزدیک به زمین است.