هوش مصنوعی: در راهی سخت و دشوار قدم می‌زنم، شب تاریکی بر من حاکم است و پایم در گلی فرو رفته. عشق، بیماری و غربت بر من فشار می‌آورند و هر کدام به نوعی مشکلات زیادی ایجاد کرده‌اند.

هوش مصنوعی: این مسیر به قدری دشوار است که به سختی می‌توان در آن پیش رفت، اما من همراهی دارم که عمرم است و عمر عزیزم به سرعت سپری می‌شود.

هوش مصنوعی: او در شرایط دشواری به سر می‌برد و بسیار گیج و پریشان است، اما با این حال به لطف و مهربانی‌ای که شامل حال همه موجودات در جهان است، امیدوار است.

هوش مصنوعی: اگر زاهدان، داستان‌های عشق را انکار کنند، آشنا می‌داند که ما این موضوع را به کسی مناسب منتقل می‌کنیم.

هوش مصنوعی: صوفی‌ای که دور از مردم زندگی می‌کند و از عشق تهی شده است، اگر به ظاهر حقیقت را نشان دهد، در واقع به معنای دروغ است.

هوش مصنوعی: کسی که دردمان را درک کند، چه کسی است؟ ما در اوج مشکلات و چالش‌ها قرار داریم، در حالی که او از دور نظاره‌گر ماست و حال ما را نمی‌فهمد.

هوش مصنوعی: به او گفتم: جان و دل و ایمانم را در راه تو فدای کردم. او در حالی که لبخند می‌زد، پاسخ داد: قاسم، صبر کن؛ این کار به دل وابسته است.