دکتر باستانی پاریزی در کتاب سیر تا پیاز این بیت را اینگونه آوردند:

این رباعی نمیدانم از کیست:

صد داد ز دست فلک شعبده‌باز 

شهزاده به ذلت و، گدازاده به ناز

نرگس ز برهنگی سر افکنده به زیر

صد پیرهن حریر پوشیده پیاز

و در پاورقی نوشنه‌اند که <شاید از شیخ‌الرئیس بوده باشد؟>