فضولی » دیوان اشعار فارسی » مقطعات » شمارهٔ ۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای غره بر لطافت حسن و جمال خود</p></div>
<div class="m2"><p>آیا چرا جنون تو بر عقل غالب است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>شان تو مستعد کمالات معنوی</p></div>
<div class="m2"><p>ذات تو مستحق علو مراتب است</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>در قید حسن صورت فانی چه فایده</p></div>
<div class="m2"><p>کسب کمال کن که ترا آن مناسب است</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>گیرم که صبح روز جوانیست حسن تو</p></div>
<div class="m2"><p>نور بقا مجوی ز صبحی که کاذب است</p></div></div>

شمارهٔ ۱۰

ای غره بر لطافت حسن و جمال خود
آیا چرا جنون تو بر عقل غالب است
شان تو مستعد کمالات معنوی
ذات تو مستحق علو مراتب است
در قید حسن صورت فانی چه فایده
کسب کمال کن که ترا آن مناسب است
گیرم که صبح روز جوانیست حسن تو
نور بقا مجوی ز صبحی که کاذب است

شمارهٔ ۸

شمارهٔ ۹

ای غره بر لطافت حسن و جمال خود

آیا چرا جنون تو بر عقل غالب است

شان تو مستعد کمالات معنوی

ذات تو مستحق علو مراتب است

در قید حسن صورت فانی چه فایده

کسب کمال کن که ترا آن مناسب است

گیرم که صبح روز جوانیست حسن تو

نور بقا مجوی ز صبحی که کاذب است

شمارهٔ ۹

اطلاعات