هوش مصنوعی: برگ گل که زیبایی‌هایش از هر سو نمایان است، به نوعی به چهره‌ی تو شباهت دارد که در آن هر سمت شعله‌ای از زیبایی می‌درخشد.

هوش مصنوعی: اگر زیبایی چهره‌ات از گل‌ها بیشتر باشد، دور نیست که در واقع تو خود گل هستی و گل‌های دیگر فقط خار تو به شمار می‌روند.

هوش مصنوعی: غیرت و حسادت به زیبایی تو باعث شده که گل به گریبان چاک غنچه‌ای که دلش پر از درد است، برسد، زیرا زیبایی تو مانند گوهر باارزش است که دیگران را به حسادت وامی‌دارد.

هوش مصنوعی: زیبایی و جذابیت گل برای کارگر گل اهمیت چندانی ندارد. او نمی‌داند چه باید کند، زیرا این‌ها مسائلی هستند که به خودش مربوط نیست و کار او به چیزهای دیگری بستگی دارد.

هوش مصنوعی: او آمد و گذشت، اما گل من را نادیده گرفت. ما اهمیت آن را نداریم؛ ما فقط به دیدار تو فکر می‌کنیم.

هوش مصنوعی: در میان درختان سرو و صنوبر، هیچ‌کدام چنین طرز دلبری را ندارند؛ این شیوه خاص فقط به شمشاد مهربان و خوش‌رفتار اختصاص دارد.

هوش مصنوعی: صحبت‌هایت بی‌مزه و بی‌فایده نیست؛ زیرا هر کسی را که دیده‌ام، عاشق کلمات تو بوده است.