هوش مصنوعی: کسی در عشق من را می‌شناسد که مانند من شعله‌ای سوزان در دلش دارد.

هوش مصنوعی: ای چشم زیبای ترک، امشب با دست خود بر دامن اشک بزن. چهره‌ام از آن غباری که بر دامان او نشسته، پر شده است.

هوش مصنوعی: ای باد، تو که در مسیر او می‌وزی، خاک را بگیر و به چشمان من برسان. چرا که دل من می‌خواهد از زیبایی‌های او بهره‌مند شود، اما از این رهگذر نگرانم که دوستی‌ام با او دچار مشکل شود.

هوش مصنوعی: از ساقی بخواه تا راه بی‌خودی و سرمستی را به من نشان دهد، زیرا می‌دانم که مسیر هشیاری‌ام در خطر است و چشم‌های محبوبم مرا به سمت مستی می‌کشند.

هوش مصنوعی: گویی چشمم به خاطر تیرگی که از چشم تو نشأت گرفته، به خونریزی و درد دل مردم دچار شده است. این درد و زخم، از نگاهی خونین و غمگین تو بر می‌خیزد.

هوش مصنوعی: من مانند سایه‌ای بر مسیر او ایستاده‌ام. ای مقدر، کاری کن تا خورشید من بیافتد و مرا از زمین بلند کند.

هوش مصنوعی: فضولی به زیبایی و جذابیت معشوقان فکر می‌کند و هر لحظه مانند جامی پر از شراب، چشمانش پر از اشک و غم است. او در تلاطم احساساتش غرق شده و به شدت متاثر است.