هوش مصنوعی: به نام تو ای خدا، ای گشاینده درهای نعمت و روزی. ای ذات غنی و بی‌نیاز، ای کسی که در وجودش دلیل و نشانه‌ی بی‌نیازی است.

هوش مصنوعی: ای بخشنده مهربان، ای منبع برکات وجود، ای صاحب سلطنت ابدی، ای آن که فنا و زوال تو را دگرگون نمی‌کند.

هوش مصنوعی: ای خدای مهربان و بخشنده، ای منبع شادی و سرور، ای درمانگر دل‌ها، ای حل‌کننده مشکلات و دغدغه‌ها.

هوش مصنوعی: قلب من از گناهان دنیا پر شده است، اما حالا توبه کرده و به درگاه تو آمده است. پس بر او ببخش آنچه را که انجام داده است.

هوش مصنوعی: تو معبود من هستی و من جز تو عبادت نمی‌کنم، تو آفریدگار و روزی‌دهنده‌ای و من نمی‌دانم.

هوش مصنوعی: مقدرت و عظمت من از تو به اوج می‌رسد و دل من از تو رازهای عمیق و معانی پرمحتوا را دریافت می‌کند.

هوش مصنوعی: من در دل خود را گشوده‌ام، پس از زبانم قفل‌ها را باز کن؛ این نعمت را که به من عطا کرده‌ای، با توفیق و ستایش کامل کن.

هوش مصنوعی: من به توانایی سخن گفتن دست یافته‌ام و این توانایی مرا به بیان زیبا و حکیمانهٔ افکارم توانا کرده است. این حکمت را در اشعارم پنهان کرده‌ام و بین آنها نهفته است.

هوش مصنوعی: بهترین نعمت‌ها درک معانی در کلمات است. سپاس خداوندی را که به فضولی ما عنایت فرموده است.