هوش مصنوعی: اگر بوسه‌ای که از آن لب‌های زیباست، به اندازه‌ای ارزش داشته باشد که جان‌مان را برای آن بدهیم، آن‌گاه فکر خرید آن آسان‌تر می‌شود.

هوش مصنوعی: من از لب‌های شیرین معشوقه‌ام دلی پر از غم دارم، چرا که با یک لبخند او می‌توانم همه جهان را به شکر و شادابی دعوت کنم.

هوش مصنوعی: همه‌ی عاشقان وقتی نسیم بهاری از آن زلف‌های پریشان سخن می‌گفت، دچار آشفتگی و بی‌تابی می‌شدند.

هوش مصنوعی: خیابان‌ها و جاهای دل‌انگیز پر از شادی و شوق بودند، مانند وقتی که او موهایش را به زیبایی مرتب می‌کرد و همه را مجذوب خود می‌کرد.

هوش مصنوعی: اگر زلیخا در خواب زیبایی تو را می‌دید، تمام عمر یوسف را به خاطر آن زیبایی در زندان نگه می‌داشت.

هوش مصنوعی: اگر خضر (شخصیتی در فرهنگ فارسی) لعل (جواهر ارزشمند) تو را می‌بوسید، باز هم خاک حسرت بر سر چشمهٔ حیات می‌ریخت. این به این معناست که حتی در شرایطی که بهترین چیزها نیز به تو اعطا شود، هنوز قلبی پر از حسرت و افسوس بر آنچه که نمی‌توان به دست آورد، وجود دارد.

هوش مصنوعی: در شب، وقتی که از خط تو کمکی خواسته بودم و در مورد آن صحبت می‌کردم، تا صبح نسیم ختا که بویی خوش دارد، بر دامانم وزید.

هوش مصنوعی: دل عاشقان به یاد تو پر از آرزو و شوق شده، به طوری که به خاطر خیال زیبایی‌ات، عطرهای خوشبو در دامن و پیراهن خود می‌پاشند.

هوش مصنوعی: دوست با زیبایی‌اش، مانند نوری درخشان، جان و روح را روشن می‌سازد، و آنچه را که ماه درخشان انجام می‌دهد، شبیه به آن است که با پارچه‌ای نرم و لطیف عیان می‌شود.