هوش مصنوعی: از جهرم، فرخ زاد را فراخواندند و بر تخت شاهی نشاندند.

هوش مصنوعی: زمانی که او بر تخت نشست و به خاطر نیکی و بخشندگی‌اش در جهان تحسین کرد.

هوش مصنوعی: من فرزند پادشاهان هستم و تنها چیزی که از زندگی می‌خواهم امنیت و آرامش در جهان است.

هوش مصنوعی: هر کس در این دنیا به دنبال آسیب و درد باشد، مثل من که در جایگاه پادشاهی هستم، به مقام و مرتبه‌اش نخواهد رسید.

هوش مصنوعی: هر کسی که به دنبال حقیقت و صداقت باشد، هیچ نقص و کمبودی در کارهایش پیدا نخواهد شد.

هوش مصنوعی: من او را حفظ می‌کنم مانند جان با ارزش و پاک خود، چرا که نمی‌خواهم دچار آسیب و تهدید شوم.

هوش مصنوعی: زمانی که یک ماه از سلطنت او گذشت، سرنوشت و خوشبختی‌اش به خاک فرورفت و از بین رفت.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره دارد به اینکه از دیرباز، زندگی و زمان برای همگان یکسان بوده و آرامش و نیکویی را برای هر شخصی به ارمغان آورده است. اما ممکن است در درون این آرامش، تلخی‌ها و مشکلاتی نیز وجود داشته باشد که به صورت ناگهانی خود را نشان می‌دهند.

هوش مصنوعی: بعد از آنکه خورشید به دنیا آمد، هر کسی که آن را دید، زنده ماند و برای یک هفته دیگر زندگی کرد. اما کسی که آن را شنید، به خاطر این دیدن گریه کرد.

هوش مصنوعی: پادشاهی به پایان رسید و از هر طرف دشمنان نمایان شدند.

هوش مصنوعی: چنین است رفتار و خصوصیات زمانه، به آن نگاه کن که از او چه چیزهایی برای تو به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: هرچه داری، امروز بهره‌مند شو و برای فردا نگران نباش؛ چون ممکن است فردا فرصت دیگری برایت فراهم نشود.

هوش مصنوعی: دیگری از تو می‌گیرد و چون دست به کار شود، بی‌شک جهان را به نام او می‌خوانند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که داری را مصرف کن و هرچه بیشتر به زندگی‌ات افزوده کن، زیرا تو به خاطر ناراحتی از من، نباید برای دشمنانم خوشحالی به ارمغان بیاوری.

هوش مصنوعی: هر زمانی که روز تو به پایان می‌رسد، تمام چیزها به تلاطم و بی‌ثباتی در می‌آیند.