هوش مصنوعی: وقتی که چهره‌ی کشور مانند قیر تاریک شد، دختری به نزد اردشیر آمد.

هوش مصنوعی: وقتی دریا طغیانی می‌کند، جوانی که روزی از اردوان نتوانسته بود تحمل کند، به تلاطم و شورش درمی‌آید.

هوش مصنوعی: دخترک گفت، آنچه را که روشن‌روان می‌گفت، با نامدار اردوان.

هوش مصنوعی: وقتی کلامی را از گلنار شنید، تصمیم گرفت که صبر و سکوت را انتخاب کند.

هوش مصنوعی: دل جوان بر اثر تیرماه پر از شگفتی و هیجان شد و از آن زمان به دنبال راهی برای فرار و رهایی بود.

هوش مصنوعی: به او گفت: اگر من به ایران بروم، از ری به سوی شهری که مشهور به دلیران است خواهم رفت.

هوش مصنوعی: تو مثل سگی هستی که به فرمان صاحبش می‌آید؛ اگر در نزد پادشاه بمانی، به خوبی رفتار خواهی کرد.

هوش مصنوعی: اگر با من بیایی، ثروتمند خواهی شد و در کنار من به مقام بلند و شرافت خواهی رسید.

هوش مصنوعی: من برای تو هستم و هیچ‌گاه از تو جدا نخواهم بود تا زمانی که زنده‌ام.

هوش مصنوعی: او که با لبی پر از باد سرد صحبت می‌کرد، ناگهان اشک زرد از چشمانش جاری شد.

هوش مصنوعی: اردشیر به زیبای ماه‌رو گفت که فردا ناچار باید به جایی برویم.

هوش مصنوعی: دخترک به حیاط خانه‌اش آمد و جان و دلش را با خود به همراه داشت.

هوش مصنوعی: زمانی که زمین به رنگ زرد خورشید آغشته شد، شب به رنگ آبی تیره در افق ظاهر شد.

هوش مصنوعی: دخترک در گنجینه‌ها را گشود و شروع به جستجو در میان جواهرات کرد.

هوش مصنوعی: این بیت به تمجید از ارزش واقعی چیزها می‌پردازد و بیان می‌کند که جواهراتی مانند یاقوت و گوهر، و همچنین پول و دارایی، به اندازه‌ای ارزش دارند که در کار و زندگی انسان مؤثر باشند. به عبارت دیگر، داشته‌های مادی تنها زمانی اهمیت دارند که در خدمت رشد و پیشرفت فرد قرار گیرند.

هوش مصنوعی: او به جایی رسید که در آنجا نشسته بود، و در آن خانه، گوهری را از دستش گذاشت.

هوش مصنوعی: تا شب فرا رسید، اردوان از کوه پایین آمد و در مکانی بدون همراه استراحت کرد.

هوش مصنوعی: از ایوان به سمت پایین آمد و مانند تیر شتابان به سوی او رفت و گوهر را برای اردشیر آورد.

هوش مصنوعی: مردی که جستجوگر دنیا بود، جامی را در دست نگهبان اسب‌ها مشاهده کرد که همه در خواب و مست بودند.

هوش مصنوعی: اردشیر در کجا به میگساری مشغول بود که او ناچار شد به سفر برود؟

هوش مصنوعی: دو اسب با ارزش و با کیفیت را انتخاب کرده‌اند و در پایان، این اسب‌ها زیر زین به این شکل هستند.

هوش مصنوعی: جهانجو وقتی گل نرگس را دید، همان زیبایی و ارزش را در آن پیدا کرد که در سکه‌های سرخ و قیمتی می‌بیند.

هوش مصنوعی: در گذشته، وقتی زمان مناسبی پیش آمد، جامی را بالا برد و بر سر اسب‌های تازی لگام زد.

هوش مصنوعی: لباسی مناسب بر تن کنید و با سر و سامانی به خود بیفتید؛ یکی شمشیری به دست بگیرید که زهر در آن نهفته است.

هوش مصنوعی: آن چهره زیبا دوباره نمایان شد و بدون معطلی رفت.

هوش مصنوعی: از ایوان به سمت پارس نگاه کرد و با دل شاد و امیدواری به راهش ادامه داد.