کلمه وحی به وخش می ماند هردو هم معنی هستند خ به ح تبدیل می شود و حرف ش در گردانش به عربی گاهی میوفتد وخش به معنی وحی است وخشور هم یعنی کسی که وخش به او می شود . کلمات عربی که فردوسی به کار برده بیشتر جای باز اندیشی دارند .

در این بیت
بینداخت رستم کیانی کمند
همی خواست کرد سرش را ببند
به نظر می رسد «کردن» از نظر وزنی صحیح تر باشد

حدود ده بیت مانده به آخر در این صفحه، آمده است:
غلامان روزمی بزرین کمر
پرستندگان نیز با طوق زر
که گویا «غلامان رومی» صحیح است.

*به جایی بخواهم فگندنت گفت/که اندر دو گیتی نیابی نهفت.. به دریای ژرف اندر انداختش/کفن سینه ماهیان ساختش

مصرع «که برگشت ستم بدان فرهی»
باید بشه
«که برگشت رستم بدان فرهی»

لطفا تصحیح شود:
همی خواست کرد سرش را ببند ----> همی خواست کآرد سرش را ببند
ببش گرفت آرزو هم بنان ----> بآبش گرفت آرزو هم بنان
که برگشت ستم بدان فرهی ----> که برگشت رستم بدان فرهی
غلامان روزمی بزرین کمر ----> غلامان رومی بزرین کمر

ای دهنتون صاف یه صوت میزاشتین ببینیم این شعر جناب فردوسی چجوری خونده میشه. چقدرم که سخته

معنی جمله جرا نیست؟؟؟