هوش مصنوعی: اگر یک شکارچی به دام بیفتد، چه اهمیتی دارد؟ هزاران نفر دیگر هم ممکن است به دام بیفتند. چه خوب است برای صیادی که شکارش در دام گرفتار شود.

هوش مصنوعی: وقتی از فصل پاییز عبور می‌کنم، حس و حال بهاری در من زنده می‌شود. این احساس چنان شدتی دارد که فکر می‌کنم اگر روزی بهار را ببینم، چه اتفاقی خواهد افتاد!

هوش مصنوعی: در محیط عشق خوبان، مانند قایقی در میان یک دریا قرار داریم. حالا تعجب من این است که در این گرداب پرهیجان، آیا ممکن است موجی به ساحل برسد و به آرامش دست یابد؟

هوش مصنوعی: من به قدری مشتاق و شگفت‌زده‌ام که حتی در زمان‌هایی که خسته و ناتوان می‌شوم، هنوز هم می‌توانم پرواز کنم و از آرزوهایم دور نشوم، اگرچه پایم از تلاش و کوشش کم آورده باشد.

هوش مصنوعی: هر که نام معشوقه‌ای را به خود می‌گیرد، باید بداند که او از میان صدها زیبایی، همانند یک شاه و شهریار است که به او تعلق دارد.

هوش مصنوعی: در دنیا هیچ دوستی را ندیدم که بتواند غم را از دل من بردارد، حالا هر کسی که با من همدردی کند، فقط غمم را بیشتر می‌کند.

هوش مصنوعی: هر دلی نمی‌تواند درد را تحمل کند و هر انسانی هم نمی‌تواند به ناامیدی بیفتد؛ چرا که از یک باغ پر از گل، تنها با یک گل افسرده و آسیب‌دیده، صدها لاله می‌توانند سر برآورند.

هوش مصنوعی: اگر کسی به ناپسندی شناخته شود، این نشان‌دهنده‌ی ناپسندی خود اوست؛ چه خوب است که گرفتار درد و رنج باشی تا از نظر روزگار و زمان به کنار بروی.

هوش مصنوعی: بیار و با دقت نگاه کن به دریاچه رحمت که هر جا قطره‌ای اشک از چشمان نگران بریزد، مانند موجی به پا می‌شود.

هوش مصنوعی: وفای دلبران خوب است، اما بهتر است که همیشه بی‌وفا باشند. همچنین، عشق آن بهتر است که همیشه در حالت بی‌قراری قرار بگیرد.

هوش مصنوعی: اگر کسی مهارتش را در کار نشان ندهد، نشانگر آن است که نباید انتظار داشته باشیم که کارش، همچون ضربه تیشه به سنگ، اثرگذار و درخشان باشد و به خوبی نمایان شود.

هوش مصنوعی: من و غم سال‌ها همراه و در کنار هم بودیم، چنان ارتباطی عمیق و گرم داشتیم که مثل دو دوست نزدیک بعد از یک مدت به هم نزدیک‌تر می‌شویم.