فایز » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۲۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>اگر دوران دهد بر بادم ای دوست</p></div>
<div class="m2"><p>وگر هجران کند بنیادم ای دوست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>مکن باور که فایز چشم و زلفش</p></div>
<div class="m2"><p>رود از خاطر و از یادم ای دوست</p></div></div>

دوبیتی شمارهٔ ۲۸

اگر دوران دهد بر بادم ای دوست
وگر هجران کند بنیادم ای دوست
مکن باور که فایز چشم و زلفش
رود از خاطر و از یادم ای دوست

هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر به دوستش می‌گوید که حتی اگر زمان بر او بگذرد یا از هم جدایی پیدا کنند، نباید باور کند که عشق و زیبایی‌های معشوق از یادش می‌رود. شاعر تأکید دارد که این احساسات همواره در دل او باقی خواهند ماند.

دوبیتی شمارهٔ ۲۶

دوبیتی شمارهٔ ۲۷

هوش مصنوعی: اگر زمان به من لطف کند و فرصتی بدهد، ای دوست، یا اگر به خاطر جدایی ریشه‌های من آسیب ببیند، ای دوست، من برای تو همیشه با ارزش خواهم ماند.

اگر دوران دهد بر بادم ای دوست

وگر هجران کند بنیادم ای دوست

هوش مصنوعی: ای دوست، هرگز نپندار که چشم و موهای فایز از یادم بروند یا از خاطر من رخت بربندند.

مکن باور که فایز چشم و زلفش

رود از خاطر و از یادم ای دوست

دوبیتی شمارهٔ ۲۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده