بابافغانی » دیوان اشعار » مفردات » شمارهٔ ۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دارم بتی که شرح ندارد بهانه اش</p></div>
<div class="m2"><p>ترکی که زهر می چکد از تازیانه اش</p></div></div>

شمارهٔ ۲

دارم بتی که شرح ندارد بهانه اش
ترکی که زهر می چکد از تازیانه اش

هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به یک بت اشاره می‌کند که ویژگی‌هایش قابل توصیف نیستند و به خاطر زهر تازیانه‌اش، رنج و عذابی را ایجاد می‌کند. این تصویرسازی نشان‌دهنده‌ی احساساتی عمیق و دشوار است.

شمارهٔ ۱

هوش مصنوعی: من دلبسته کسی هستم که هیچ توجیهی برای عشقش وجود ندارد، عشقی که مانند زهر از ضربه‌هایش به دل انسان آسیب می‌زند.

دارم بتی که شرح ندارد بهانه اش

ترکی که زهر می چکد از تازیانه اش

شمارهٔ ۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده