هوش مصنوعی: نرگس، با سرمه همه رنگ‌های حنا را به خود گرفت و در آب و گل عطر نسیم صبا را سرازیر کرد.

هوش مصنوعی: به خواب عاشق آمدی و زیبایی پای نازکت به قدری در چشمانم نقش بست که رنگ حنا به خود گرفت.

هوش مصنوعی: من آرزوهای زیادی را مانند نخل‌های بلند به‌زمین آوردم، تا این‌که در دل من محبت و وفای تو ریشه گرفت و رشد کرد.

هوش مصنوعی: زمانی که در دل من گنجینه‌ای باز شد، احساس عشق در من به وجود آمد و برای تو در آنجا مکان پیدا کرد.

هوش مصنوعی: چه زمانی کبوتر دل ما بر می‌گردد و به سمت ما می‌آید، همچنان که پرنده‌ای را که شکار کرده‌ای، سوار بر هوا می‌برد؟

هوش مصنوعی: عاشقان از درگاه تو دور کرده‌اند، به این زمین نگاه کن که مقام تو بالاترین مرتبه را به دست آورده است.

هوش مصنوعی: در میان انبوه غم‌ها، افرادی را که در رنج بودند، دنبال کردم. من به قدری ناتوان بودم که در مقایسه با همه، از همه ضعیف‌تر به نظر می‌آمدم و غم، مثل دمی ناخواسته، مرا در بر گرفت.

هوش مصنوعی: در شب‌ها، عطر دل‌انگیز دامنت به قدری جذاب است که با ناله‌ای سوزان به همراه باد ملایمی به پرواز درمی‌آید.