هوش مصنوعی: نمی‌خواهم از غم دوری تو به حدی برسم که کاسه صبرم لبریز شود و این شراب تلخ باعث نشود که چهره کسی همچون گل لاله سرخ شود.

هوش مصنوعی: آتش زنده است و صدای ناله‌های عاشقانه‌ای که در آن است، شاداب و خوشحال کسی را به این نغمه‌ی ساز خوش نمی‌آید.

هوش مصنوعی: ای گل خیال، کشتن عاشق به هیچ وجه نشانه‌ی تو نیست. روی دامن تو مهر خون، نباید دیده شود.

هوش مصنوعی: درد جدایی از معشوق بیشتر از هر چیز دیگری سوزاننده است و هیچ چیز نمی‌تواند بر درد عشق افزوده شود.

هوش مصنوعی: هر لحظه به شکلی جدید و جذاب من را می‌فریبد، ای کافر، نگذار که زبانم به تیغ ناز و زیبایی خوبان بیفتد.

هوش مصنوعی: اگر کسی در زندگی احساس عشق و گرما نداشته باشد، زندگی‌اش بی‌معناست. من نمی‌خواهم سرم بی‌عشق و دلم بی‌هیجان باشد.

هوش مصنوعی: وصل تو مانند تابش آفتاب است، به نامی که سرنوشت را تعیین می‌کند، زیرا هیچ ذره‌ای نباید در سکون و بی‌حرکتی باقی بماند.

هوش مصنوعی: انسان باید تمام وجودش را به عشق بسپارد و نباید دلش را به وسوسه‌های مختلف مشغول کند.