هوش مصنوعی: سرو من با زلف‌های نامنظمش بر چهره‌ی گلگونش شکسته است و در میان گل‌های خیس، جعد سنبل نیز به طرز جذب‌کننده‌ای از هم گسسته است.

هوش مصنوعی: خنده‌ای بر داستان‌های شیرین لبان تو زد، در حالی که در گفتارت مانند لعل زیباست و نباید قدر لؤلوی نهفته را شکسته ببینی.

هوش مصنوعی: من تحت تأثیر زیبایی و آزادی نوعی دیوانگی هستم که زیبایی گل‌ها را در چمن می‌ستایند و به روش موزونی در نیروی شکنندگی خود نمایان می‌کنند.

هوش مصنوعی: در اثر سختی‌ها و مشکلات زندگی، آنقدر آسیب دیدم که دیگر توان تحمل ندارم. اگر قلبی هم قبلاً شکسته بود، حالا به طور کامل فروریخته است.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم از بی‌محلی او گله کنم در حالی که عمر من مانند درختی است که در طوفان مشکلات دنیا شکسته شده است؟

هوش مصنوعی: اگر نظر لیلی در میان مردم نبود، مجنون چنین دیوانه نمی‌شد، اما وقتی کاسه‌ی دیوانگی‌اش شکست، دیگر چه دلیلی باقی ماند؟

هوش مصنوعی: چشم به راه هستم که در نهایت، غنچه‌ای از درد و رنجی که از عشق بر دل دارم، شکل بگیرد. هر گلی که در دل شکسته و خونی داشته باشد، در واقع یک سر خاری است که به آن امید دارم.

هوش مصنوعی: در دنیای شاد و خوشی که به دست سرنوشت در اختیار دارم، دچار شگفتی و ناراحتی هستم چرا که انتقادات و سرزنش‌ها مانند سنگی محکم، ناگهان بر من فرود آمدند و به حالت شکسته‌ای دچارم کرده‌اند.

هوش مصنوعی: دیروز در جشن شادی، صدای گرم فغان کسی باعث شد که نوازنده چنان غرق در هیجان و شادی شود که حتی نت‌های موسیقی را هم نادیده گرفت و به هم ریخت.