گنجور

شمارهٔ ۱۱۳

عاشقان را در سر شوریده سودا آتشست
در بدن خون نشتر و در دل سویدا آتشست
تن نخواهد خوابگاه نرم چون گر مست دل
گلخنی را زیر و پهلو فرش دیبا آتشست
میگدازم از حیا تا از تو می جویم مراد
در نهاد بیدلان عرض تمنا آتشست
خواب مستی کرده می سوزم ز آشوب خمار
چون نسوزم چون مرا در جمله اعضا آتشست
می مخور بسیار اگرچه ساقیت باشد خضر
کانچه امشب آب حیوانست فردا آتشست
مرد صاحبدل رساند فیض در موت و حیات
شاخ گل چون خشک گردد وقت سرما آتشست
گر چنین خواهد کشید از دل فغانی آه گرم
تا نفس خواهد زدن گلهای صحرا آتشست

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

عاشقان را در سر شوریده سودا آتشست
در بدن خون نشتر و در دل سویدا آتشست
هوش مصنوعی: عاشقان به شدت با یک شور و شوق عاطفی پر شده‌اند. در بدن آن‌ها آتش و حرارت وجود دارد و دل‌هایشان پر از درد و رنج است.
تن نخواهد خوابگاه نرم چون گر مست دل
گلخنی را زیر و پهلو فرش دیبا آتشست
هوش مصنوعی: بدن در جایی نرم آرام نمی‌گیرد، زیرا اگر دل به عشق گلی بسوزد، حتی زیر فرش ابریشمی هم حس زیبایی را نخواهد داشت.
میگدازم از حیا تا از تو می جویم مراد
در نهاد بیدلان عرض تمنا آتشست
هوش مصنوعی: من از حیا عبور می‌کنم تا بتوانم خواسته‌ام را از تو جویا شوم. در دل بی‌خودان، آرزو مانند آتش می‌سوزد.
خواب مستی کرده می سوزم ز آشوب خمار
چون نسوزم چون مرا در جمله اعضا آتشست
هوش مصنوعی: در حیاط دل، خواب و سرمستی بر من حکمفرماست و من از درد و شوق ناشی از خماری می سوزم. چگونه می‌توانم نسوزم وقتی که تمام وجودم به شدت در آتش اشتیاق و کیف قرار دارد؟
می مخور بسیار اگرچه ساقیت باشد خضر
کانچه امشب آب حیوانست فردا آتشست
هوش مصنوعی: بسیاری از می نوشی، حتی اگر ساقی‌ات مانند خضر باشد، بدان که آنچه امشب به تو زندگی می‌بخشد، فردا تبدیل به شعله‌ای سوزان خواهد شد.
مرد صاحبدل رساند فیض در موت و حیات
شاخ گل چون خشک گردد وقت سرما آتشست
هوش مصنوعی: مردی که دارای دل و روح بزرگ است، در زندگی و مرگ به دیگران خیر و نیکی می‌رساند. مانند شاخ گلی که در زمان سرما خشک می‌شود، اما در دلش هنوز آتش زندگی و نشاط وجود دارد.
گر چنین خواهد کشید از دل فغانی آه گرم
تا نفس خواهد زدن گلهای صحرا آتشست
هوش مصنوعی: اگر دل از عمق وجود فریاد و آهی برآورد، تا وقتی که نفس می‌کشد، گل‌های بیابانی به آتش خواهند آمد.