هوش مصنوعی: دوست من در جستجوی شکار به دشت رفته است، و من از شدت عشق و longing هر لحظه احساس می‌کنم که تیر غم بر هر تار موی من نشسته است.

هوش مصنوعی: او در دل خود به من حس حسادت دارد و می‌خواهد مرا آزار دهد، هرچند که در ظاهر با من به نرمی و شیرینی صحبت می‌کند.

هوش مصنوعی: من فرزند خود را به دنیا می‌آورم، اما آن شاه سوار اجازه نمی‌دهد. کار من دیگر از تدبیر و برنامه‌ریزی گذشته است.

هوش مصنوعی: به قدری زیبایی و جذابیت او از همه زیبارویان بیشتر است که در دنیا به مانند یک شیر در میدان جنگ و رهبری می‌درخشد.

هوش مصنوعی: عشق و محبت تو چنان در دلم ریشه دوانده که نمی‌توانم هیچ چیزی را از آن قطع کنم. آه، این احساسات همچون زنجیری به گردن من افتاده و نمی‌توانم از آن رهایی یابم.

هوش مصنوعی: تو در آن لحظه که بر بام رفتی، همه را با زیبایی‌ات سوزاندی و تابش تو به‌گونه‌ای بود که تمام عالم را فراگرفت.

هوش مصنوعی: به تماشای شعله‌ی دل‌سوزی نگاه کن و از حال او سوال نکن، زیرا که از لب تشنه‌اش، توان گفتن و بیان احساساتش فراهم شده است.