شمارهٔ ۱۰ - یک عمر آه و ناله
مرا چه کار که یک عمر، آه و ناله کنم؟
که فکر مملکت شش هزار ساله کنم!
وطن پرستی، مقبول نیست در ایران
قلم بیار، من این ملک را قباله کنم
من التزام ندادم که گر، در این ملت
نبود حس وطن دوستی، اماله کنم!
بگو به کیر خر آماده باش و حاضر کار
به مادر وطنت، زین سپس حواله کنم!
سزای مادر این ملک، انگلیس دهد!
چرا ز کیر خر آنقدر استماله کنم!
شمارهٔ ۹ - شعر و شکر: عامیان شعر تو با شکر، برابر میکنندشمارهٔ ۱۱ - مستزاد مجلس چهارم: این مجلس چارم به خدا ننگ بشر بود!
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
مرا چه کار که یک عمر، آه و ناله کنم؟
که فکر مملکت شش هزار ساله کنم!
هوش مصنوعی: چه نیازی به غصه خوردن و نالیدن دارم وقتی میتوانم به سرنوشت و وضعیت کشورم که تاریخ طولانی دارد، بیاندیشم؟
وطن پرستی، مقبول نیست در ایران
قلم بیار، من این ملک را قباله کنم
هوش مصنوعی: وطنپرستی در ایران مورد استقبال نیست، بنویسید و من این سرزمین را برای خودم ثبت خواهم کرد.
من التزام ندادم که گر، در این ملت
نبود حس وطن دوستی، اماله کنم!
هوش مصنوعی: من قول ندادم که اگر در این سرزمین احساس میهندوستی وجود نداشته باشد، به آنجا توجه کنم و برایش تلاش کنم!
بگو به کیر خر آماده باش و حاضر کار
به مادر وطنت، زین سپس حواله کنم!
هوش مصنوعی: این جمله به گونهای بیان میکند که آمادهباش و آمادگی برای انجام کاری به یک شخص خاص اعلام شود، با اشاره به اینکه کار مربوط به میهن یا وطن است. در ادامه، شخص گوینده قصد دارد اقداماتی را انجام دهد و فرد مورد اشاره را در جریان قرار میدهد.
سزای مادر این ملک، انگلیس دهد!
چرا ز کیر خر آنقدر استماله کنم!
هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به طعنه و کنایه به وضعیت و حاکمیت در کشورش اشاره میکند. او از ظلم و فشارهایی که بر مردم میرود گلایه میکند و نسبت به قدرتهای خارجی که بر سرنوشت کشور تاثیر میگذارند، انتقاد میکند. شاعر به نوعی نشان میدهد که نمیخواهد برای کسی که شایسته نیست، احترام و ارزش قائل شود و به جای آن، از شرایط نامناسب و نابرابر موجود شکایت دارد. کل ایده در این بیت به نارضایتی از وضعیت حکومتی و اجتماعی مرتبط است.