هوش مصنوعی: در سپیده‌دم، به کمک خالق هستی، مسافتی را طی می‌کردم تا به مقام والای الهی برسم.

هوش مصنوعی: من موالید و طبیعت‌ها را به گونه‌ای از هم تفکیک کردم که از یک نقطه سه خط بر سطحی مربع شکل ظاهر شد.

هوش مصنوعی: دیدم که جهان مانند یک مرکز است و دور آن را احاطه کرده است. تو در نهایت هر دور از این جهان، درهای جدیدی را باز می‌کنی که به آغاز و شروعی دیگر منتهی می‌شود.

هوش مصنوعی: در آسمان هر یک از اجرام و پدیده‌ها بر دیگری تأثیر دارد و هر یک از آن‌ها بر اساس ذات و ویژگی خود، مقام و ارزشی والا دارد.

هوش مصنوعی: ستاره‌ها را به‌گونه‌ای دیدم که بر روی آسمان به سرعت در حال حرکت بودند، گویی دریاچه‌ای از جیوه را از درهایی از شیشه‌ای زیبا چیده‌اند.

هوش مصنوعی: شخصی شبیه به کاسه‌ای نقره‌ای در دل دره‌ای آبی و کسی مانند قایقی طلایی درون دریایی نیلی است.

هوش مصنوعی: شخصی مانند لعل (جواهری سرخ) در چهره اش آتشین و شگفت‌انگیز است، ولی در دلش آبی و آرامش دارد. و فردی دیگر به رنگ زمرد (جواهری سبز) می‌باشد که ظاهری زیبا و محصورکننده دارد، اما با پُری از آتش و شوری در دل ساغر (جام شراب) اوست.

هوش مصنوعی: شخصی مانند جوهر نقره در میان زرنیخ، یعنی درخشان و بی‌نظیر؛ شخصی مشابه لاله‌ای سرخ، و همچنین همچون مرواریدی زیبا و شیرین.

هوش مصنوعی: هر کسی در زندگی مسیر مشابهی را طی می‌کند، اما در سفر هر فرد، تفاوت‌هایی وجود دارد که باعث می‌شود تجربیاتشان متفاوت باشد. این تفاوت‌ها باعث تنوع در دنیا می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی از میان آن‌ها عبور کردم، دنیایی را دیدم که اجرام آسمانی را تحت کنترل خود داشت و بر آن‌ها تسلط داشت.

هوش مصنوعی: محیط او شبیه زمین سرسبز و خوشبو است و فضای او مانند هوای دلپذیر می‌باشد. هرچند او از این زیبایی‌ها بی‌خبر است، اما دیگران از آن آگاه هستند.

هوش مصنوعی: به سوی آن جهان، نفس‌های جزئی به حرکت درمی‌آیند تا به سوی کل و تمامیت خود راه پیدا کنند و این حرکت همواره ادامه دارد.

هوش مصنوعی: در بالای این جهان، فضایی مشهور و با عظمت وجود دارد که خالق تمامی هستی در آن جا قرار دارد و قدرت او در آن مکان حس می‌شود.

هوش مصنوعی: این بیت به بررسی ارتباط میان علت و معلول و مفهوم حکمت نام‌ها می‌پردازد. در واقع، اشاره دارد که از آخرین و قوی‌ترین جوهر، می‌توان به نخستین و ابتدایی‌ترین نیروی موجود دست یافت و این ارتباط را با استدلال‌ها و مفاهیمی که از حکمت و نام‌ها استخراج می‌شود، توضیح می‌دهد. به عبارتی دیگر، همه چیز از یک منبع قوی و اولیه نشأت می‌گیرد و با بکارگیری عقل و استدلال، می‌توان به عمق معانی و حکمت‌های نهفته در اسامی و مفاهیم پی برد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که مربی نفس کلی، به روح انسانی که از فیض او بهره‌مند است، کمک می‌کند تا عقل جزئی را تقویت و کامل کند. همچنین، روح انسان از نور او روشنایی و بینش پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: همه چیز به او وابسته است و او در حال آموختن عرفان است. همه به کمک او نیاز دارند، در حالی که او در عین بی‌نیازی است.

هوش مصنوعی: وقتی به زیارت آن مقام شرفتم، خود را مانند دیگر سالکانی یافتم که دور کعبه آسمانی می‌چرخند.

هوش مصنوعی: من به دنبال حقایق بودم و از نزدیک به علت اصلی آنها می‌نگریستم. به بررسی و تحلیل عمیق جوهرها و مفاهیم شفاف می‌پرداختم.

هوش مصنوعی: وقتی به آنجا نگاه کردم، از شگفتی چیزی را دیدم که باعث دیوانگی و از دست رفتن عقل است و در عین حال، منبع کمال عشق هم به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: نه عقل می‌تواند به عمق وجود او پی ببرد و نه دانش از اسرار عمیق او باخبر است. نه کسی می‌تواند ویژگی‌های آن سرزمین را درک کند و نه شناختی در مورد ماهیت آن جا دارد.

هوش مصنوعی: از آنجا که امامی هست، من نیز در مسیر وحدت گام برداشتم و در حال ذکر تبارک و ربنا الاعلی هستم.