هوش مصنوعی: از درون خزانه، آن موجود پاک و نیکو بیرون آمد و در جلوی پسر ایستاد.

هوش مصنوعی: او با صدای بلند به او دستور داد که ای پسر نیکو و ارزشمند.

هوش مصنوعی: سلام و درود به تو از سوی من، که اکنون در اوج و مقام بالایی هستی.

هوش مصنوعی: من از تو، ای ولی خدا، جدا نیستم و در هر کجا که باشم، همیشه با تو هستم.

هوش مصنوعی: ای پسر، عقل و درایت خود را به تو سپردم و با این کار، راهی به سوی بهشت را پیدا کردم.

هوش مصنوعی: پسری وقتی راز پدر را شنید، از شدت حیرت و شگفتی به حالت گیجی درآمد و مانند کسی شد که هوشی از او گرفته شده است.

هوش مصنوعی: سر شاه را از میان آسمان برداشت و با صدای دلنشینی بوسید.

هوش مصنوعی: در حالی که با اندوه صحبت می‌کرد، گفت: ای پدر جهان، که به خاطر تو حق ظاهر شد.

هوش مصنوعی: کجا چنین با شور و حرارت به سوی من آمدی که مرا در دستان دشمن قرار دادی؟

هوش مصنوعی: هر کسی که مرا بدون محبت و روشنایی خود دید، به همین خاطر از نزدیکی تو به دورم کرد.

هوش مصنوعی: با نفرین خالق جان آفرین، آن اندیشۀ بد به دام باد گرفتار شده است.

هوش مصنوعی: من اکنون به سوی یثرب می‌روم، جایی که خانه‌ی پیامبر امانتدار است.

هوش مصنوعی: بیا تا با هم وداع کنیم و لب‌های خونینی از عشق تو را ببوسم که همچون مروارید درخشان هستند.

هوش مصنوعی: او این را گفت و بر روی پادشاه لبخند زد و سپس آن چهره‌ی زیبا و موی طلایی‌اش را بوسید.

هوش مصنوعی: از دل شاه نالۀ بلندی برخاست و او که در درد و رنج است، آرام و قرار ندارد.

هوش مصنوعی: به چهره‌اش نگاه کردی و بی‌هوش شد، انگار که از خوشی و زیبایی‌اش انرژی‌اش را از دست داده است.

هوش مصنوعی: پادشاه دین، چهره‌اش را به سمت فرزندش آورد و به او بوسه‌ای داد.

هوش مصنوعی: به محض اینکه سر حاکم به بیرون آمد، دوباره جای خود را از بر پسر ناتوان گرفت.

هوش مصنوعی: وقتی او رفت، بیماری و بی‌حالی به سراغم آمد و نتوانستم آن سرو قامت بلند را که از دل به من پاسخ می‌داد، ببینم.

هوش مصنوعی: نگویید که به خواب رفتن شاه مانند ما بود و از خرد و اندیشه بی‌خبر شد.

هوش مصنوعی: این حالت بی‌خبری در واقع نوعی آگاهی است؛ مانند اینکه خواب پیامبر، خود نوعی بیداری محسوب می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی زیبایی خداوند ظهور کند، جسم پادشاه همچون کوه طور در برابر آن می‌درخشد.

هوش مصنوعی: زمانی که محبوب زیبا را دید، قلبش به شدت تحت تأثیر قرار گرفت و به طور کامل از خود بی‌خود شد.

هوش مصنوعی: وقتی که انسان خود را به دست خداوند بسپارد و از او مدد گیرد، دیگر به چیزی جز خداوند نیاز نخواهد داشت و هیچ چیز دیگری اهمیت نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: تمام وجود انسان تحت تاثیر زیبایی و جذابیت قرار گرفته و در آن لحظه، خوشا به حال کسی که این حالت را با آگاهی و هشیاری تجربه می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی یزید پلید این معجزه را دید، ترسید و لرزید و وقتی نفسش را گرفت.

هوش مصنوعی: او گفت هر چیزی که از شما به غارت رفته، از لشکر بگیرید و به من بیاورید.

هوش مصنوعی: دانشمندان به هر طرف هجوم آوردند و هر چیزی که متعلق به شاه بود را جمع‌آوری کردند.

هوش مصنوعی: در آغوش من، نزدیک به شاه، همان پیمان و همان چادری که بر تن داشت و پیرهنش هم همین است.

هوش مصنوعی: در نتیجه، آنچه که باقی مانده و از آن کم و زیاد شده است، به مکان مقدس انتقال داده شده است.

هوش مصنوعی: سر شاه و همراهانش را به دست پادشاه خوش‌نسب سپرد.

هوش مصنوعی: سپس به شاه بدی گفت که از من خواستار خونبهای پدرم است.

هوش مصنوعی: من ای فرمانروا، من با پیامبر و علی بن ابی‌طالب آسیب دیده‌ام و هرگز راضی به این کار نیستم.

هوش مصنوعی: خداوند باعث شود که پور مرجان در این دنیا و آن دنیا به خاطر چنین گناهی شرمنده و رسوا شود.