گنجور

شمارهٔ ٧٢۴

ز آتش مجمر ار کشم دودی
بی نیازم ز عود سوزی او
ور بدستم رسد ز گل خاری
فارغم از چمن فروزی او
نرود عاقل ار پی روزی
خود رساند خدای روزی او

اطلاعات

وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ز آتش مجمر ار کشم دودی
بی نیازم ز عود سوزی او
هوش مصنوعی: اگر از مشعل آتش دودی بیرون آورم، به عطر عود نیازی ندارم.
ور بدستم رسد ز گل خاری
فارغم از چمن فروزی او
هوش مصنوعی: اگر برفی به دستم برسد، از زیبایی گل‌ها و چمن‌ها بی‌نیاز خواهم بود.
نرود عاقل ار پی روزی
خود رساند خدای روزی او
هوش مصنوعی: عاقل هرگز به دنبال روزی نرود، زیرا خداوند روزی او را فراهم می‌کند.