ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۹۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>زهی من وفای تو نا دیده هیچ</p></div>
<div class="m2"><p>بغیر از جفای تو نشنیده هیچ</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>مرا دست هجرانت خاری نهاد</p></div>
<div class="m2"><p>گل دلگشای تو ناچیده هیچ</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>ز مهرت تنم گشت همچون هلال</p></div>
<div class="m2"><p>مه دلربای تو نادیده هیچ</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>تو خورشید حسنی و من ذره وار</p></div>
<div class="m2"><p>برون از هوای تو نگزیده هیچ</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>نکردست ابن یمین سرمه ئی</p></div>
<div class="m2"><p>به از خاک پای تو در دیده هیچ</p></div></div>

شمارهٔ ۹۱

زهی من وفای تو نا دیده هیچ
بغیر از جفای تو نشنیده هیچ
مرا دست هجرانت خاری نهاد
گل دلگشای تو ناچیده هیچ
ز مهرت تنم گشت همچون هلال
مه دلربای تو نادیده هیچ
تو خورشید حسنی و من ذره وار
برون از هوای تو نگزیده هیچ
نکردست ابن یمین سرمه یی
به از خاک پای تو در دیده هیچ

شمارهٔ ۸۹

شمارهٔ ۹۰

زهی من وفای تو نا دیده هیچ

بغیر از جفای تو نشنیده هیچ

مرا دست هجرانت خاری نهاد

گل دلگشای تو ناچیده هیچ

ز مهرت تنم گشت همچون هلال

مه دلربای تو نادیده هیچ

تو خورشید حسنی و من ذره وار

برون از هوای تو نگزیده هیچ

نکردست ابن یمین سرمه ئی

به از خاک پای تو در دیده هیچ

شمارهٔ ۹۰

اطلاعات