ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۶۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>عشقبازی با چو تو معشوق کاری بس خوشست</p></div>
<div class="m2"><p>روزگار عشقت الحق روزگاری بس خوشست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>نوبهار شادمانی روزگار عاشقیست</p></div>
<div class="m2"><p>تازه بادا تا ابد کاین نوبهاری بس خوشست</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>گر ملامتگو نظر در وی بچشم من کند</p></div>
<div class="m2"><p>داردم معذور چون بیند که یاری بس خوشست</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>خواهم افکندن سر اندرپای آن زیبا نگار</p></div>
<div class="m2"><p>بو که گیرد دست من الحق نگاری بس خوشست</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>گر چه ز آن سیمین سرین بارگرانم بر دلست</p></div>
<div class="m2"><p>در زیادت باد تا باشد که باری بس خوشست</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>نرگس جادوت را مخمور می بینم ولیک</p></div>
<div class="m2"><p>تا چه می خوردست کش در سرخماری بس خوشست</p></div></div>
<div class="b" id="bn7"><div class="m1"><p>گر چه کشت ابن یمین را انتظار وصل دوست</p></div>
<div class="m2"><p>گر میسر گردد آخر انتظاری بس خوشست</p></div></div>

دیوان اشعار ابن یمین فریومدی - تصویر ۲۷۲

دیوان اشعار ابن یمین فریومدی (از روی نسخه قدیمی مورخ به سنه ۹۲۱ هجری قمری) - ابن یمین فریومدی - تصویر ۲۷۴

شمارهٔ ۶۹

عشقبازی با چو تو معشوق کاری بس خوشست
روزگار عشقت الحق روزگاری بس خوشست
نوبهار شادمانی روزگار عاشقیست
تازه بادا تا ابد کاین نوبهاری بس خوشست
گر ملامتگو نظر در وی بچشم من کند
داردم معذور چون بیند که یاری بس خوشست
خواهم افکندن سر اندرپای آن زیبا نگار
بو که گیرد دست من الحق نگاری بس خوشست
گر چه ز آن سیمین سرین بارگرانم بر دلست
در زیادت باد تا باشد که باری بس خوشست
نرگس جادوت را مخمور می بینم ولیک
تا چه می خوردست کش در سرخماری بس خوشست
گر چه کشت ابن یمین را انتظار وصل دوست
گر میسر گردد آخر انتظاری بس خوشست

شمارهٔ ۶۷

شمارهٔ ۶۸

عشقبازی با چو تو معشوق کاری بس خوشست

روزگار عشقت الحق روزگاری بس خوشست

نوبهار شادمانی روزگار عاشقیست

تازه بادا تا ابد کاین نوبهاری بس خوشست

گر ملامتگو نظر در وی بچشم من کند

داردم معذور چون بیند که یاری بس خوشست

خواهم افکندن سر اندرپای آن زیبا نگار

بو که گیرد دست من الحق نگاری بس خوشست

گر چه ز آن سیمین سرین بارگرانم بر دلست

در زیادت باد تا باشد که باری بس خوشست

نرگس جادوت را مخمور می بینم ولیک

تا چه می خوردست کش در سرخماری بس خوشست

گر چه کشت ابن یمین را انتظار وصل دوست

گر میسر گردد آخر انتظاری بس خوشست

شمارهٔ ۶۸

اطلاعات