ابن یمینشمارهٔ ١۴ - ترجمه
با من سفیه کرد سفاهت ز جهل خویش
مکروهم آمد آنکه مر او را شوم مجیب
او در سفه فزوده و من کرده حلم بیش
چون عود کش فزون شود از سوز تاب و طیب
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
با من سفیه کرد سفاهت ز جهل خویش
مکروهم آمد آنکه مر او را شوم مجیب
هوش مصنوعی: با من بی‌خود و نادانانه رفتار کرد و از نادانی خود اشتباه می‌کند. من از او دوری می‌کنم؛ چون نمی‌خواهم به او پاسخ دهم.
او در سفه فزوده و من کرده حلم بیش
چون عود کش فزون شود از سوز تاب و طیب
هوش مصنوعی: او در بی‌خودیش افزوده و من در بردباری بیشتر شده‌ام؛ مانند چوب عودی که از گرما و سوزش، بخار و عطرش افزایش می‌یابد.