هوش مصنوعی: ای ماه زیبای آسمان و ای گل خوشبو در باغستان، تو حقیقتاً نماد خوبی هستی.

هوش مصنوعی: آب چهره‌ات زیبایی ندارد، چون قامت تو مانند سرو از چمن بی‌نظیر است.

هوش مصنوعی: دل خسته و疲ی چشم نیمه مست تو، جانم را به عشق لعل زیبایت مشغول کرده است.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه سرو زیبا و بلند در باغ به قامت تو فخر می‌فروشد و به خود می‌بالد.

هوش مصنوعی: اگر نسیم به غنچهٔ لب تو بوزد، آن‌قدر شیرین است که به محض به دهن آوردن، حس درد را از بین می‌برد.

هوش مصنوعی: ای پروردگار، ای کاش در دنیا هر چه که خوب است، به نفع تو باشد؛ زیرا من همچون بنده‌ای برای تو هستم.

هوش مصنوعی: سال‌هاست که به خاطر اندوه تو زندگی‌ام را سپری کرده‌ام و همیشه در کنار غم و درد هستم.

هوش مصنوعی: دل من در دام عشق تو گرفتار شد و از سرمست شدن از معشوق، بی‌خود و بی‌هوش شدم.

هوش مصنوعی: دل من عاشق و دلبسته‌ی نقش سیاه و زیبای زلف‌های تو شده است.

هوش مصنوعی: از عشق تو ای محبوب دلنواز، حتی یک لحظه هم نتوانسته‌ام دل را در آرامش نگه‌دارم.

هوش مصنوعی: بدون تو، هیچ‌ چیزی از زیبایی‌های زندگی ندارم، نه گل و نه باغی برای لذت بردن.

هوش مصنوعی: از غم تو دلم مانند موی پریشان و آشفته‌است که در آتش می‌سوزد.

هوش مصنوعی: چون از من دل شکستی، جانم را به درد و رنج سپردی.

هوش مصنوعی: دل من در هر شب و روز، تنها به عشق تو مشغول است و خسته شده‌ام از این حال و هوا.