هوش مصنوعی: در شبی خوشحال و شاداب، نشسته بودم و به چهره کسی دیگر نگاه می‌کردم.

هوش مصنوعی: انسان از خوبی‌ها و بدی‌های دنیا عبور کرده و تحت تأثیر تفکر و تفکر عمیقش به حالت ورطۀ مستی رسیده است.

هوش مصنوعی: تا وقتی که از طریق بینش و دیدگاه خودم به بهشت و زیبایی‌های آفرینش نمی‌نگرم، هرگز نمی‌توانم به عمق و حقیقت وجودی این نظام پی ببرم.

هوش مصنوعی: منظور چه بود از اینکه آدم به عنوان نماد و مظهر بزرگ‌ترین نام الهی تبدیل شد؟

هوش مصنوعی: جان چرا زندگی ابدی پیدا کرد و بدن برای چه به وجود آمد تا روح داشته باشد؟

هوش مصنوعی: سؤالی درباره‌ی ناامنی و آشفتگی آسمان و همچنین درخشش و گرمای خورشید مطرح شده است. به دنبال دلیل و منبع این ناپایداری‌ها و زیبایی‌های آسمانی هستیم.

هوش مصنوعی: همواره به چه دلیل هستی در حال مستی از شراب و صدای موسیقی چنگ و نای را می‌شنوی؟

هوش مصنوعی: چرایی گدازش و درد لاله را در دل بدانید، و این که چرا سرو به رغم زیبایی‌اش همچنان در گل مانده است.

هوش مصنوعی: چرا گل لباسی را پاره کرده و چه سبب شده که بنفشه غمگین باشد؟

هوش مصنوعی: ابر با خود غمی به همراه دارد که نرگس را آزار می‌دهد و به همین دلیل همه شب بیدار و در اندیشه است.

هوش مصنوعی: در این اندیشه‌ام بودم که با خودم در این موضوع صحبت می‌کردم.

هوش مصنوعی: دل مانند آینه‌ای است که زیبایی سلطانی را نشان می‌دهد و خزانه‌ای از دانش و حکمت الهی به شمار می‌رود.

هوش مصنوعی: گفت این افراد که به شدت در عشق غرق شده‌اند، همانند پرندگانی هستند که در دام عشق گرفتار شده‌اند.

هوش مصنوعی: عشق، اساس و پایه‌ای است که همه چیز در جهان بر آن بنا شده است و همه چیز در دور عشق می‌چرخد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که جهان مادی (کونین) به مانند جسم است و عشق به عنوان روح آن محسوب می‌شود. در واقع، عشق به نوعی موجودیت و معنای عمیق‌تری به این دو جهان می‌بخشد، همان‌طور که در دانه‌ای از دریا، وجودی از نامحدود و بیکرانی نهفته است.

هوش مصنوعی: تصویری از زیبایی بی‌پایان و شگفت‌انگیز وجود دارد که نماد جاودانگی است.

هوش مصنوعی: دل وقتی با حال و زبان خودم من را آگاه کرد، از عشق این نکته به وضوح روشن شد.

هوش مصنوعی: سفارشی به من راهی نشان داد که از آن مسیر، به اسرار پنهان پی بردم.

هوش مصنوعی: از میخانه عشق، جرعه‌ای نوشیدم که مربوط به عشق مغان است.

هوش مصنوعی: وقتی جرعه‌ای از این شراب نوشیدم، قدم‌گذارى را واضح و آشکار مشاهده کردم.

هوش مصنوعی: من از وجود خود و از قید و بندِ خواسته‌های دنیوی‌ام آزاد شدم.

هوش مصنوعی: من به دانشی دست یافته‌ام که پرده‌های اسرار را می‌زاید و رازهای نهفته را برایم نمایان می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی حالت بی‌قراری و شیدایی‌ام افزون شد، راز درونم به روشنی ظاهر گردید.

هوش مصنوعی: از دنیای پنهان و ناشناخته، رازهایی به من انتقال یافته و صدایی به گوش جانم رسیده است.

هوش مصنوعی: ای کسی که به راز عشق آگاهی، هرگز از عشق و بازی‌های آن سخن نگو.

هوش مصنوعی: دروازه‌ای به دنیای شعر و ادب بگشای و تلاش کن تا کشتی نظم را در اقیانوس ادبیات به حرکت درآوری.

هوش مصنوعی: برای پیدا کردن ارزش‌های عمیق و معانی ناب تلاش کن تا جایی که می‌توانی.

هوش مصنوعی: توانایی شگفت‌انگیز سخنوری خود را نشان بده و از عشق داستانی را روایت کن.

هوش مصنوعی: وقتی ندا و پیامی از عالم غیب به گوشم رسید، درک کردم که باید با حکمت و درایت به این موضوع واکنش نشان دهم.

هوش مصنوعی: از خودم یاری خواستم و کمر به گویندگی و بیان حقیقت بستم.

هوش مصنوعی: در نظم و شعر، این گنجینه را به دست آوردم که از دل و فکر خودم برآمده است.

هوش مصنوعی: در دل خود برای عاشقان نغمه‌ای سرودم.

هوش مصنوعی: من داستانی از عشق را با زیبایی و لطافت بیان کردم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که از ابن عماد یادگاری باقی بماند، در هر جا که برویم، از او یاد می‌کنیم.