هوش مصنوعی: اگر در غم جدایی از تو بمیرم، مطمئناً دل را از تو نمی‌کَندم.

هوش مصنوعی: ای دوست، من فقط سینه‌ام را سپر می‌کنم و جز این کاری نمی‌کنم، حتی اگر نگاه‌های تو مانند تیر به من آسیب بزند.

هوش مصنوعی: تو سرور و فرمانروای زیبارویان هستی و من تنها یک بنده ناتوان و بی‌چیزم.

هوش مصنوعی: از روی لطف و مهربانی‌ات، دستم را بگیر که من در این حال رنج و ناامیدی استادم و بی‌دل و گرفتار شده‌ام.

هوش مصنوعی: ای محبوب من، عشق تو جوانی و شادابی را از من گرفت و عقل و خرد را به من بخشید، اما در همین حال، تاثیری ناخوشایند بر من گذاشت.

هوش مصنوعی: ای سرو با زیبایی و خوشبویی تو، من مانند گلی هستم که در برابر قد و قامت تو صورتم را می‌سوزاند.

هوش مصنوعی: مدت زیادی است که به خاطر عشق تو سرگردان و پراکنده‌ام، مثل ذره‌ای کوچک و بی‌ارزش.