نجم‌الدین رازی » مجموعهٔ اشعار » ملحقات » شمارهٔ ۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ز آرایش رضوان ملک حور و قصور</p></div>
<div class="m2"><p>زایوان بهشت خوش بود پردهٔ نور</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>و آنگه خوشتر که نیک نزدیک، نه دور</p></div>
<div class="m2"><p>از پردهٔ نور، روی بنماید حور</p></div></div>

شمارهٔ ۱۰

ز آرایش رضوان ملک حور و قصور
زایوان بهشت خوش بود پرده نور
و آنگه خوشتر که نیک نزدیک نه دور
از پرده نور روی بنماید حور

هوش مصنوعی: در این شعر، زیبایی و جذابیت بهشتیان (حور و قصرها) به تصویر کشیده شده است. شاعر به وصف روشنایی و زیبایی بهشت می‌پردازد و اشاره می‌کند که دیدن چهرهٔ حور (زیبارویان بهشتی) از نزدیک، لذت بیشتری دارد تا مشاهدهٔ آن‌ها از دور. در واقع، نزدیک بودن به زیبایی‌ها و نور بهشتی برای شاعر خوشایندتر است.

شمارهٔ ۸

شمارهٔ ۹

هوش مصنوعی: زیبایی بهشت و جلوه‌های دل‌انگیز آن مثل حوری‌ها و قصرها، خوشایند و دلربا است و نورانی‌است.

ز آرایش رضوان ملک حور و قصور

زایوان بهشت خوش بود پردهٔ نور

هوش مصنوعی: زیباتر آن است که خوبی‌ها نزدیکی داشته باشند و نه دور از نور، مانند حوری که چهره‌اش را نمایان می‌کند.

و آنگه خوشتر که نیک نزدیک، نه دور

از پردهٔ نور، روی بنماید حور

شمارهٔ ۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده