هوش مصنوعی: به تلاش خود ادامه بده و به قدرت و رشد خود نپرداز؛ تو از خاک خودت هستی، پس چرا به دنبال چیزهایی از آسمان هستی؟

هوش مصنوعی: دل پر از احساس و عشق، به مانند ماده‌ای ارزشمند و بی‌نیاز است. پس از آن همه درد و تمنای که کشیده‌ای، دیگر دنبال چه چیزی هستی؟

هوش مصنوعی: در جستجوی راهی که عمر انسان در آن سپری می‌شود، بسیار دشوار و نامشخص است. پس چرا به دنبال اثراتی می‌گردی که نفس بر جای گذاشته است؟

هوش مصنوعی: به هر سمتی که تو را هدایت می‌کنند، آن را به عنوان فرصتی ارزشمند بشناس. در دنیای فانی و پایدار، به دنبال چه چیزی هستی؟

هوش مصنوعی: در تلاش برای خلق متن، بیهوده سعی نکن که در جهل بمانی. در این دنیای پر از تغییرات و امواج، دنبال چه چیزی هستی؟

هوش مصنوعی: محیطی که در آن هستی به اندازه عرقی که از گوهرت می‌ریزد، شرم و تعهد دارد. در این فضا، آب و مایه‌ای برای حیا و خجالت وجود ندارد؛ پس چرا به دنبال آن هستی؟

هوش مصنوعی: در جایی که وجود مادی ما به دام افتاده، نفس‌های ما نشان‌دهنده آن است که در این محدودیت‌ها چه چیزی را به دنبال هستی.

هوش مصنوعی: هزار سال است که در اینجا به دنبال نیاز خود هستی، اما تنها با یک قدم می‌توانی به آن دست یابی. از فکر عمیق خود خارج شو و ببین که چه چیزی را به دنبال آن هستی.

هوش مصنوعی: این جمله به شکلی می‌گوید که حیرت و شگفتی به مانند آیینه‌ای است که این صدا را منعکس می‌کند. همچنین به فردی که در حال جنون است، اشاره می‌کند و از او می‌پرسد که چرا به دنبال چیزهایی است که از ما دور است یا به نوعی در جستجوی چیزی است که ممکن است برایش مقدور نباشد.

هوش مصنوعی: به دل خود گوش کن و در رهایی و آزادی‌ات غرق شو. ای بیدل، چرا به دنبال کعبه و مکانی مقدس هستی در حالی که آن را در وجود خودت می‌توانی بیابی؟