هوش مصنوعی: وقتی سکوت مرا آشفته کرد، دیگر صدایی برای من باقی نماند. هیچ جمعیتی وجود ندارد، جز اینکه به خویشتن واقعی‌ام برگردم.

هوش مصنوعی: به این معنی است که من به دنبال شور و هیجان هستم و سراغ مکان‌های مذهبی و عبادتی مثل کعبه و معابد را نمی‌گیرم. وضعیت و حال من آشفته و بی‌نظم است و می‌خواهم به هر طریقی که شده، به این حال و هوا ادامه دهم.

هوش مصنوعی: اگر وجود تو بتواند از دل یک ذره، صد خورشید بیرون بیاورد، دیگر هیچ مسئله‌ی خیالی و ناشناخته‌ای برای من وجود ندارد که بخواهم به آن بازگردم.

هوش مصنوعی: دارم سر و سری که در میدان زیبایی‌اش، وقتی به تماشایش می‌نشینم، احساس می‌کنم رنگ و بویی دیگر پیدا می‌کنم و مثل پرنده‌ای بی‌اختیار می‌خواهم اوج بگیرم و پرواز کنم.

هوش مصنوعی: پس از اینکه بمیرم، به اندازه یک ذره باید گرد و غبارم به نام وفا و صداقت بر لب آن کسی که حرف‌های عاشقانه می‌زند، نشسته باشد.

هوش مصنوعی: دو عالم به دنبال نشانه‌ای از برق دیدار او هستند، اما یک دل که مانند آینه است، نمی‌تواند به چالاکی و زیبایی برای جلب توجه او تبدیل شود.

هوش مصنوعی: ای گل نازنین، در این باغ زیبای خودت به من آزادیت را بده، تا بتوانم پرواز کنم و از این قفس رهایی یابم.

هوش مصنوعی: اگر کسی با شرارت به سوی تو بیفتد، این وضعیت را غنیمت بشمار و نگذار رنگ و لعاب ظاهری تو را فریب دهد، زیرا نمی‌توانی بیش از این در گرداب مشکلات و مصائب باقی بمانی.

هوش مصنوعی: وجود فنا به معنای زوال و نابودی به دستگاهی بزرگ و وسیع نیاز دارد. برای دستیابی به این مفهوم، باید مانند ذرات سرمه، به طور مکرر و مداوم در جستجوی حقیقت و شناخت، حرکت کنیم و تلاش کنیم که تجربیات بیشتری کسب کنیم.

هوش مصنوعی: زندگی مانند خطی پر از رنگ و نقش است که من با آن تاثیرگذار بوده‌ام و با هزار تجربه و پایان سرشار از تحولات، این تنها آغاز سفر من است.