هوش مصنوعی: دو نفر کودک زیبا و پسندیده وجود دارند که یکی از آن‌ها سنجر نام دارد و دیگری هوشنگ.

هوش مصنوعی: دو نفر که هم‌بازی و هم‌قد بودند، در یک مدرسه به طور مشترک در حال یادگیری و پیشرفت بودند.

هوش مصنوعی: سنجر، ننه و فرزندش باعث زحمت و دردسر اهل خانه شده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی کسی درباره سنجر صحبت می‌کرد، طوری صحبت می‌کرد که انگار چیزی در دهانش کج شده و به شکلی ناپسند و بی‌ادبانه حرف می‌زد.

هوش مصنوعی: او هیچ‌کس را سلام نمی‌کرد و عادت داشت به دروغ گفتن و ناسزا گفتن.

هوش مصنوعی: صبح‌ها به سختی از جا بلند می‌شد و بعد هم به‌طور صحیح به سمت مدرسه نمی‌رفت.

هوش مصنوعی: در مسیر زندگی، به تفریح و خوش‌گذرانی مشغول بود و به دنبال کلاً یدکی و دزدی می‌رفت.

هوش مصنوعی: دست و صورت کسی هیچ‌گاه با آب شسته نمی‌شد و صفحات کتاب به خاطر کثیفی چرب و آلوده می‌گشت.

هوش مصنوعی: صبح‌ها هیچ‌کس در کلاس درس حاضر نمی‌شد و او از هیچ‌کس ترسی در دل نداشت.

هوش مصنوعی: روز و شب از این کودک کوچک نگران و شکایت‌دارند، پدر و مادر و معلم و مدیر.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف حالتی اشاره دارد که وقتی انسان در حال نوشتن یا خلق اثر است، خنده و شادی به او دست می‌دهد و به قدری غرق در کارش می‌شود که گاه قلم و کاغذش را گم می‌کند. این نشان‌دهنده‌ی شور و شوقی است که در فرآیند خلق آثار هنری وجود دارد.

هوش مصنوعی: هوشنگ مانند سنجر، پسری تلاشگر و باهوش و هنرمند بود.

هوش مصنوعی: مادرش همیشه از او راضی و خوشحال بود و تمام افراد خانواده هم از او راضی بودند.

هوش مصنوعی: تو زودتر از دیگران سر کلاس حاضر شدی، چون در دل خدا ترس از او را داشتی.

هوش مصنوعی: او شب‌ها درس می‌خواند، از روی کتاب مشق می‌نوشت و ریاضیات حل می‌کرد.

هوش مصنوعی: پدرش وقتی تلاش هوشنگ را برای یادگیری و تربیت مشاهده کرد، خود را به زحمت انداخت و سختی کشید.

هوش مصنوعی: وقتی که کسی در درون خود به دانش و مهارت رسید، باید برای نمایش و استفاده از آن در دنیای بیرون عجله کند.

هوش مصنوعی: او با هوش و دانش فراوانی که داشت، به خارج رفت و به دریافت مدرک دکترا نائل آمد.

هوش مصنوعی: یک عالم و دانشمند رفت و برگشت و پدر و مادرش از او بسیار خوشحال و راضی بودند.

هوش مصنوعی: زن را برای هوشنگ از یک خانوادهٔ با فرهنگ گرفتند.

هوش مصنوعی: دختری هنرمند و زیبا بود که به خاطر اخلاق و پاکدامنی‌اش بسیار مورد احترام قرار می‌گرفت.

هوش مصنوعی: هوشنگ را دید و از میان تمام افراد قبلی او را انتخاب کرد.

هوش مصنوعی: هنگامی که زن و شوهر به یکدیگر محبت و دوستی نشان دهند، زندگی‌شان رونق و زیبایی بیشتری پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: زمانی که روز اسباب‌کشی فرا رسید، هوشنگ گفت که باربران را بیاورید.

هوش مصنوعی: مردی بود که بار تریاک را حمل می‌کرد، او بسیار ضعیف و درمانده و ناتوان و در شرایط دشواری به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: هوشنگ گفت: ای بیچاره! تو چرا این‌طور بی‌فایده و بی‌حاصل هستی؟

هوش مصنوعی: چرا اینقدر حالت بد است؟ چرا ضعیف و زرد و لاغر شده‌ای؟

هوش مصنوعی: حمال گفت که به خاطر نداشتن تحصیلات و درس خواندن از انجام کارها و وظایف خود ناتوان شده‌ام.

هوش مصنوعی: مادرم فوت کرد و پدر هم از دنیا رفت. کسی که ادعای مال من را داشت، تمام اموالم را از من گرفت.

هوش مصنوعی: من که بی‌دانش و بی‌تجربه بودم، مدتی در جستجوی راه‌ها و فرصت‌های مختلف بودم.

هوش مصنوعی: گاهی مشروبات الکلی مصرف کردم و گاهی هم مواد مخدر استفاده کردم، تا اینکه به حالت بی‌خودی و سرگردانی رسیدم.

هوش مصنوعی: پس از آن دچار مشکلات و سختی شدم و در نهایت به وضعیت بدی افتادم و به فردی بی‌چاره تبدیل شدم.

هوش مصنوعی: هوشنگ وقتی بسیار دید و تماشا کرد، متوجه شد که او نیز مانند سنجر است.

هوش مصنوعی: هوشنگ گفت: آیا تو سنجر هستی؟ سنجر پاسخ داد: بله، از کجا فهمیدی؟

هوش مصنوعی: می‌گوید: این حالتی که برای همه مردم وجود دارد، تنبلی است و عاقبت آن به کم‌کاری و رنج و سختی کشاندن خواهد انجامید.

هوش مصنوعی: هر کسی که از درس و علم دوری کند و در آن تلاش نکند، در نهایت به ذلت و تنگدستی خواهد رسید.